Amal Alamuddin zet zelfs Mr. Nespresso in de schaduw

“George Clooney trouwde dit jaar met Amal Alamuddin. Zij is een mensenrechtenadvocate die werkte aan de Enron-zaak (groot schandaal rond het faillissement van een Amerikaans energiebedrijf, pg), ze was een adviseur voor Kofi Annan over Syrië en werd geselecteerd voor een VN-commissie van drie mensen die oorlogsmisdaden onderzocht in de Gaza-strook. En toch is het haar man die vanavond een lifetime achievement award krijgt.” Met die grap heette de Amerikaanse comedienne Tina Fey het kersverse echtpaar Clooney welkom op de Golden Globe Awards van 2015.

Seksueel geweld en genocide

De wereld leerde Amal kennen in 2014, als vrouw van de wereldberoemde Amerikaanse acteur George Clooney. Dat de dan 36-jarige mensenrechtenadvocate toen al een indrukwekkende carrière had, en dus niet louter de knappe vrouw was die braaf poseerde op de catwalk van de laatste première van manlief, ging aan veel mensen voorbij. Er was meer nodig om uit de schaduw van een wereldster als George Clooney te treden.

En toch haalt Amal Clooney steeds vaker de krantenkoppen zonder de vermelding van haar man. Deze week gebeurde dat nog met een krachtige speech voor de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties (VN). Ze sprak er als advocate van de Iraakse Nobelprijswinnares Nadia Murad, die kon ontsnappen uit de handen van Islamitische Staat (IS), dat haar als seksslavin gebruikte. Sindsdien trekt Murad samen met Clooney de wereld rond om seksueel geweld als oorlog aan te klagen en op te komen voor de jezidi’s in Irak, een religieuze minderheid waarop IS genocide pleegde.

Dus ook deze week. “Dit is uw Nuremberg-moment”, zo sprak Clooney de raad toe. “Dit is uw kans om aan de juiste kant van de geschiedenis te staan. U bent het verschuldigd aan Nadia, en aan de duizenden meisjes en vrouwen die moeten zien hoe IS-leden hun baarden afscheren en terugkeren naar hun gewone leven, terwijl zij dat niet kunnen.” De kranten stonden er wereldwijd vol van.

Zelf ook vluchteling

Daarmee is de advocate niet aan haar proefstuk toe. Clooney – née Alamuddin en zelf ooit een vluchteling voor de Libanese burgeroorlog – vroeg diezelfde VN-Veiligheidsraad drie jaar geleden al om meer aandacht voor de jezidigemeenschap. Na de raad uitvoerig te hebben bedankt voor de ontvangst vervolgde ze doodleuk beschaamd te zijn om er te moeten spreken. Omdat niemand het durft op te nemen voor de jezidi’s.

“Dat heeft een schokgolf door de internationale gemeenschap gejaagd”, zegt Yasmina El Kaddouri, de Belgische mensenrechtenadvocate voor wie Clooney een rolmodel is. “Als mensenrechtenadvocate spreken voor de VN-Veiligheidsraad is zowat het hoogste dat je kan bereiken. Om daar zoveel landen met hun neus op de feiten te drukken moet je lef hebben. Ze heeft zo het conflict rond de jezidigemeenschap, toch een van de zovele vergeten conflicten, meteen op de kaart gezet.”

Julian Assange

Die tegendraadsheid zou eigenlijk niet mogen verbazen. Wie de voorgeschiedenis van Amal Clooney een beetje kent, ziet dat die altijd al gevuld was met eigenzinnige keuzes, zoals de verdediging van WikiLeaks-oprichter Julian Assagne. “Ze durft om het op te nemen voor de rechten van mensen die zware misdaden hebben begaan, vanuit het idee dat iedereen het recht heeft te worden verdedigd”, zegt El Kaddouri.

Haar huwelijk met een van ’s werelds best betaalde filmsterren maakt die carrièrekeuze er wel makkelijker op. En het biedt Clooney de mogelijkheid om voluit te gaan voor principiële keuzes. En voor een platform – Amal maakt handig gebruik van haar naam om aandacht te vragen voor hete hangijzers.

En toch zou het haar ook zonder die achternaam gelukt zijn, stelt El Kaddouri. “Ik vind het een belediging om Amal enkel te zien als de vrouw van George Clooney. Ze is zoveel meer dan dat, en dat heeft ze al meer dan eens bewezen.”