Ajax wankelde zoals het nooit wankelde, knokte zich leeg en verloor in laatste minuut
De reis van Ajax kriskras door Europa, door het dromenland van het voetbal, eindigde dramatisch in Amsterdam, vlak voor de allergrootste wedstrijd van het clubvoetbal. De finale van de Champions League, op 1 juni in stadion Wanda Metropolitano van Atlético, gaat tussen Tottenham Hotspur en Liverpool, na de ongekende afloop en Amsterdamse tranen.
Ajax incasseerde de fatale 2-3 in de allerlaatste minuut van de blessuretijd, door een schuiver van Lucas Moura, nadat invaller Magallan half uitgleed en Matthijs de Ligt en Nicolas Tagliafico de Braziliaan niet meer konden stoppen. Ajax wankelde na een voorspong van 2-0 zoals het nooit wankelde in dit gedenkwaardige seizoen, knokte zich leeg tot de laatste druppel zweet, had de bevrijdende 3-2 op de schoen doch incasseerde de fatale 2-3.
Het spektakelelftal uit Amsterdam zoekt altijd het licht en laat zich graag bewonderen, maar na de uitschakeling zal het lastig zijn zich weer te richten op de titelstrijd, waarin nog twee duels te spelen zijn met het in punten gelijke PSV als rivaal. Het publiek nam met een ovationeel applaus afscheid van Ajax, dat achttien Europese duels speelde. Op de 0-1 van Londen volgde dus de 2-3.
Gretig, goed, vol risico, zonder spanning, geluk afdwingend. En vrij sportief. Ajax is een ploeg die voetbal kijken tot aangenaam tijdverdrijf maakt, ook door de passie, door de ogenschijnlijke vriendschap, omdat de een iets doet voor de ander zonder per se iets terug te verwachten. Het is, zoals Daley Blind zei: “We zijn op heel veel vlakken gegroeid. In ons veldspel, qua strijd. Als team zijn we naar elkaar toegegroeid. Op het veld, naast het veld. Bij balwinst, bij balverlies.”
“Lalalalalalala, Ajax Amsterdam”, zongen de tribunes minutenlang, tot die waanzinnig spannende tweede helft, waarin Tottenham de zaak omdraaide. Natuurlijk, Tottenham, dat intense wedstrijden gewend is in de Premier League, kreeg vanaf het begin kansen, met zijn mooie bewegingsvoetbal. De Koreaan Son vooral. De druk van Spurs nam na rust toe, met Llorente als extra aanvaller. En ook de winnende goal van Ajax kon elk moment vallen.
Voor rust leek de spanning verdwenen. Want na 35 minuten, sneller dan in de bekerfinale tegen Willem II, stond het 2-0. De openingstreffer viel al in de vijfde minuut en was bijna een kopie van het winnende doelpunt in Turijn tegen Juventus. De hoekschop van Lasse Schöne, de krachtige kopbal van Matthijs de Ligt, die wegliep bij Trippier en geen moeite had te winnen van de niet eens meespringende Alli. Onderweg zette Van de Beek een handig blok zodat Vertonghen kansloos was.
Soms laat Ajax het bliksemen
Ajax bleek de talentvolle jongen die zijn plaats opeist aan de hoofddis van het voetbal, waar het soms volgevreten grootkapitaal een boer laat. Maar uiteindelijk stuurde Tottenham de brutale leerling Ajax toch naar buiten, vlak voor het toetje. Ach, het spel van Ajax was verre van geweldig in de geladen Johan Cruijff Arena, maar vrijwel alles viel de goede kant op dit seizoen, behalve nu.
Soms laat Ajax het bliksemen op het veld. Dan gaat de bal zo snel van voet tot voet dat de tegenstander uitgeteld is. Alleen al die tweede goal was zo’n meesterproef, toen Donny van de Beek de bal opdreef, keek, precies lang genoeg wachtte om Dusan Tadic aan te spelen, die ook al had gezien waarheen zijn voorzet moest. Naar Hakim Ziyech dus, die ineens, diagonaal inschoot, knielde en naar de hemel wees.
Na rust ging het spoken
En dan was het spel dus niet eens goed. Het was bovendien een tegenvaller dat Kasper Dolberg meedeed, omdat David Neres geblesseerd afhaakte bij de warming-up. Dolberg is geen schim meer van de spits van twee jaar geleden en loopt soms verloren rond. Maar goed, de wedstrijd bevatte genoeg moois. Binnen het veld en daarbuiten. Om 21.17 uur bijvoorbeeld was de zon onder. Noussair Mazraoui liep even naar de kant voor een slok water en een gelletje. Hij volgt het strenge regime van de ramadan.
Maar na rust, toen menigeen dacht dat de zaak beslist was, ging het spoken, na twee doelpunten van Lucas Moura binnen het kwartier. Eerst na een razendsnelle counter, toen De Ligt mee naar voren was getrokken. En daarna met een kluts. In eerste instantie redde doelman André Onana fabuleus, waarna de doelman en Schöne op elkaar botsten bij een poging de bal weg te werken.
De spanning gierde door de Arena. Ziyech schoot tegen de paal voor Ajax. Vertonghen kopte op de lat voor Tottenham. Het was onbeschrijfelijk. En toen viel die fatale treffer, weer van Moura, de Braziliaan. Het Ajax van trainer Erik ten Hag huilde, terwijl het applaus klaterde.
