Eliot tussen seks, elastische stokken en Sloveense broosheid: hou deze 5 op het Songfestival in de gaten

Kate Miller-Heidke (37) brengt "Zero gravity" voor Australië. "Ze zingt een opera-achtig liedje met heel veel popelementen", omschrijft Paelinck het. "Een beproefd recept, want in 2009 heeft Malena Ernman - beter bekend als de moeder van klimaatactiviste Greta Thunberg - ook deelgenomen met een operanummer voor Zweden. En vorig jaar was er nog Estland met een operaliedje."

Maar het is vooral de podiumact met haar 3,3 meter lange, intergalactische jurk die opvalt. "Miller-Heidke gaat heen-en-weer, van links naar rechts, in de lucht op een elastische stok. Achter haar balanceren ook twee vrouwelijke zwarte figuren. Zij moeten verwijzen naar de postnatale depressie waarmee de zangeres te kampen kreeg na de komst van haar zoon. Het is een lied mét boodschap. Het heen-en-weergaan slaat terug op de ups-and-downs in haar leven."

BEKIJK hier een van de repetities in Tel Aviv:

De boodschap? In 2016 beviel Kate van zoontje Ernie, maar de bevalling was horror. Het werd een spoedkeizersnede. De baby bleek bovendien een bloedinfectie opgelopen te hebben en verbleef vijf dagen op intensieve verzorging. Daarna werd Miller-Heidke naar eigen zeggen "neurotisch" over zowat alles en dat in combinatie met paniekaanvallen. ""Zero gravity" probeert het gevoel te vatten dat kleur terugkeert in je leven. Het gaat over het achterlaten van de ernst, wat overeenkomt met de essentie van het Songfestival", vat de zangeres het samen.

De IJslandse groep Hatari dweept met BDSM (waarbij seks draait rond macht en overgave, over controle en discipline en (soms) over pijn, red.) en zingt "Hatrið mun sigra". Daarmee brengt Hatari een stevige portie seks naar het Songfestival.

"Deze act valt op met het typische leder en de latex op het podium. Het doet een beetje denken aan Betty Owczarek als Femme Fatale bij "Eurosong" met "Decadence" (2008), daar zaten ook seksuele elementen in. Maar Hatari is toch nog een paar trapjes hoger." Het zou even kunnen schrikken zijn voor wie het genre niet gewoon is en het Songfestival helemaal linkt aan immer catchy pop of ballades: een van de leden van Hatari begint met een zware stem meteen dominant te "schreeuwen".

Het lied voor Tel Aviv is een aanklacht tegen onze maatschappij. "Haat zal zegevieren, geluk zal eindigen. Want alles is een illusie, een verraderlijk luchtkasteel", zingt de groep in het IJslands.

Slovenië stuurt het jonge duo Zala Kralj en Gašper Šantl met het lied "Sebi".  "Ze zijn in het wit gekleed en kijken elkaar continu in de ogen. Het is een frêle elektronisch soft popliedje", vindt Paelinck. "Het zal voor een mysterieuze intieme sfeer zorgen, als een van de weinige nummers dit jaar trouwens, ook al is "Sebi" best een beetje eentonig." 

Kralj en Šantl vormen nog niet gek lang een muzikaal duo, sinds 2017 toen ze op elkaar botsten op Instagram en hij plots in haar de zangeres-met-vederlicht-stemgeluid vond voor zijn tekst van "Valovi". Het nummer werd een hit op de Sloveense radio en werd datzelfde jaar uitgeroepen tot beste Sloveense song.

Kralj en Šantl zijn niet alleen een muzikaal paar, maar vormen privé ook een liefdeskoppel. De twinkeling in hun ogen op het podium in Tel Aviv is dus oprecht als ze de ballade "Sebi" opvoeren.

Polen heeft het vrouwenkwartet Tulia in de aanbieding met het nummer "Pali się". "De groep valt op met zijn traditionele kleurrijke klederdracht en de Slavische folkmuziek. Het deuntje blijft hangen en de dames zijn vocaal perfect op elkaar afgestemd. Dat zit wel snor", legt Paelinck uit.

Tulia zingt zowel nieuwe Poolse liedjes als covers van Engelstalige klassiekers. Zo ging pas in 2017 de bal aan het rollen toen Depeche Mode Tulia's versie van "Enjoy the silence" op zijn fanpagina zette. 

Verwar deze Poolse inzending zeker ook niet met die van vijf jaar geleden toen ook vrouwen (van Donatan & Cleo) in traditionele klederdracht zongen, maar eentje met diepe decolleté in een pot zat te roeren. Uiteindelijk goed voor de 14e plaats in de finale. "Deze keer is het iets klassevoller", aldus Paelinck.

Voor ons land is het uitkijken naar de prestatie van Eliot. "Als ik de repetities van "Wake up" hoor, zit het vocaal nog niet 100 procent fantastisch goed", stelt Paelinck maar er zijn al stappen vooruitgezet. "Eliot laat zijn jasje van ontwerper Walter Van Beirendonck nu open. Dat geeft een lossere aanpak. In de act zien we dansers op trommels slaan. Allicht om de boodschap van "Wake up" kracht bij te zetten, maar nieuw of opvallend is het niet want zulke trommelelementen zagen we al jaren geleden op het Songfestival." 

En onze kansen op een finaleticket? "Het liedje kan zeker doorstoten, maar dan gaat Eliot goed moeten zingen én de camera goed moeten weten te bespelen. Hij treedt als tiende aan en zit daarmee tussen de krachtige en sterke balkandramatiek van Servië (startplaats 9) en het geschreeuw van Georgië (plaats 11).  Dat kan goed overkomen, of... we kunnen net geplet raken. Ik ben benieuwd." Paelinck wijst erop dat de eerste halve finale vrij zwak is. De grote favorieten zitten in de tweede halve finale met pakweg Nederland of bij de kandidaten die sowieso geplaatst zijn voor de finale zoals Italië.  Herbekijk hieronder de reportage in Het Journaal, én bekijk onze Belgische inzending Eliot:

De eerste halve finale van het Songfestival kan u vanaf 21 uur volgen op zender Eén. De halve finales en finale worden ook gelivestreamd op VRT NU. Een uitgebreid verslag vindt u op onze nieuwssite terug.