Schrijver Koen Peeters en schilder Koen Broucke op zoek naar de “Oostendse onvoltooide tijd”
In “Kamer in Oostende” bekijken Koen Peeters en Koen Broucke de koningin der badsteden door de ogen van bewoners. Die eigenlijk over zichzelf praten, want "Oostende is de stad van het zelfportret".
Het nieuwe boek van Koen Peeters, “Kamer in Oostende”, is een zwerftocht door de stad en haar geschiedenis. Drie jaar lang heeft de auteur samen met schilder Koen Broucke elke maand twee dagen in Oostende verbleven. Aan inwoners vroegen ze om Oostende aan hen uit te leggen.
“We waren onderzoekers in de trant van “Jongens en wetenschap”, verklaart Koen Peeters in “De wereld vandaag” op Radio 1. “Ik noteerde, Broucke schetste. Hij werkte die schetsen uit tot zeeschilderijen en ik tot een boek.” De tekst wordt afgewisseld met afbeeldingen van de schilderijen, die integraal deel uitmaken van het verhaal.
Oostende is de stad van het zelfportret
Peeters en Broucke kijken door de ogen van Oostendenaars naar de stad. Figuren als schilders Leon Spilliaert, James Ensor of architect Gaston Eysselinck passeren de revue. “De mensen vertellen eigenlijk over zichzelf. Oostende is de stad van het zelfportret. Ook een masker, een mombakkes, is een zelfportret. De mensen zien je zoals jij wil dat ze je zien.”
“Het is typisch Oostends om zo makkelijk mensen te kunnen aanspreken. Mensen zijn daar in een bepaalde stemming. Ik ben natuurlijk een “aangespoelde”; mensen corrigeerden mijn pogingen om Oostends te spreken,” zegt Peeters, die getrouwd is met een vrouw uit de stad.
Je raakt tot in de woonkamer en plots zit je in de ziel van de mensen
“We zouden perfecte gangsters kunnen zijn, zeiden mijn vriend Broucke en ik tegen elkaar. Wij maakten er een sport van om ergens binnen te raken, tot in de woonkamer. Je ziet daar iets van vroeger staan, je begint erover te praten en plots zit je op de ziel van de mensen. We verleiden hen om iets te vertellen en dan beland je wat wij de Oostendse onvoltooide tijd noemen. Het verbindt je."
“In Oostende spoelen veel mensen aan die voor iets of iemand op de vlucht zijn. Oostende is finis terrae, het einde van de wereld. Alle spoorlijnen en autowegen stoppen daar,” zegt Koen Peeters. Tegen dat verdriet en afscheid is de vriendschap van een schrijver en een schilder een soort antigif. Ze lopen samen rond, ze doen iets fascinerends, maar als “mannen onder elkaar” analyseren ze niet.
Bekijk hier een filmpje van Toerisme Oostende, over het boek "Kamer in Oostende":
Twee jaar geleden won Koen Peeters de Bookspot-literatuurprijs (voorheen AKO en ECI-prijs) voor zijn Afrikaanse roman “De mensengenezer”. Sindsdien is hij fulltime schrijver.
Bekijk hieronder het gesprek met Koen Peeters in "De afspraak":
