Bracke (N-VA) streng voor eigen partij: “Oorlogstaal moet stoppen”

Na negen jaar politiek breit Bracke een einde aan zijn politieke loopbaan. “Omdat de tijd gekomen is voor iets anders,” verklaart hij. Maar ook de verkiezingsuitslag speelt een rol. Zo werd Bracke zelf niet meer herverkozen voor de Kamer, en kreeg N-VA over de hele lijn rake klappen.

“Er is veel werk aan de winkel”, geeft hij toe. “Er moet een goede analyse gemaakt worden, en dat laat je als voormalig kopman beter aan anderen over.”

Zelf ziet Bracke verschillende redenen voor het succes van Vlaams Belang, dat deels ten koste ging van N-VA. Zo verwees hij naar het migratiethema en ziet hij ook een socio-economische factor. Maar daarnaast moet er volgens hem ook eens gekeken worden naar “de manier waarop in dit land aan politiek gedaan wordt”. 

“Ik had zelf ook al meer last met de manier waarop politici met elkaar omgaan”, geeft Bracke toe. “Ik vind bijvoorbeeld dat je op je woorden moet letten. Binnen de N-VA moet de oorlogstaal stoppen.” 

Vermoedelijk verwijst Bracke daarmee ook naar de uithaal van Bart De Wever, die Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken een dag voor de verkiezingen nog “paljas” noemde.

Daarnaast had de omstreden Marrakesh-campagne bijvoorbeeld “nooit mogen gebeuren”. Dat er in de schoot van de regering-Michel vaak werd gekibbeld, gaf volgens Bracke de indruk dat de ministers niets anders deden dan ruzie maken.

“Dan krijg je natuurlijk mensen die, zoals Jean-Marie Dedecker toonde, een foert-teken maken en op Vlaams Belang stemmen”. 

Dat zijn partij nu ook overlegt met het Vlaams Belang is volgens Bracke niet meer dan normaal. “Ik begrijp het cordon, maar we moeten het laten schieten. Het is een concept uit een vorige tijd. Je moet (met het Vlaams Belang) praten. Je moet.”

Of de N-VA ook in een regering zou kunnen stappen met het Vlaams Belang is een andere zaak. “Er zijn te veel verschillen, net zoals er te veel verschillen zijn met de PS", aldus Bracke. “Ik denk dat als je gaat praten met het Vlaams Belang, dat je (dat) snel kunt constateren.”

Tot slot laat Bracke niet veel los over zijn plannen na zijn vertrek uit de politiek. Wel laat hij duidelijk merken dat hij geen afstand doet van zijn uittredingsvergoeding, die 175.356 euro bedraagt. “Je moet mij eens uitleggen waarom je zou afstaan waar je recht op hebt”, luidt het. 

Het argument dat Bracke een goed pensioen zal krijgen, terwijl het systeem van de uittredingsvergoedingen bestaat voor politici die hun inkomen verliezen als ze niet herverkozen geraken, vindt hij niet voldoende.