Vlaamse jongeren terroriseren Nederlands zwembad: ‘Vooraleer je ze kunt verbieden te komen, is de zomer voorbij’
Ze komen met tientallen tegelijk, terroriseren het hele dorp en vallen de zwemmers in het openluchtzwembad van het Nederlandse grensdorpje Koewacht lastig. De gemeente bindt de strijd aan met een groep Vlaamse jongeren van Marokkaanse origine.
“Om 13.13 uur. Je kan er je klok op gelijk zetten.” De technicus van het zwembad, gehuld in een stofjas die veel te warm oogt voor de tijd van het jaar, kent het uurrooster van de bussen van De Lijn naar Koewacht zowat vanbuiten. Om 13.13 uur komt bus 44 uit Sint-Niklaas in Koewacht aan. En dan begint het.
Bij warm weer komen groepjes Vlaamse jongeren van Marokkaanse origine vanuit het Waasland afgezakt naar Koewacht. Van de bushalte naar het zwembad is het een klein half uur stappen. Op hun route laten ze een spoor van vernielingen achter. Ze slopen bloembakken en laten overal glas en afval slingeren. “De dorpelingen weten het al: het kan goed zijn dat een fiets van huisnummer 1 meegenomen wordt en aan huisnummer 17 gedumpt”, vertelt de technicus. Ze stappen ook steevast de lokale supermarkt binnen om chips en drank in te slaan. En om de winkel in chaos achter te laten. “Dan staat de hagelslag bij de melk en de pindakaas bij de suiker.”
Eenmaal in het zwembad begint de miserie pas echt, vertelt toezichthoudster Tamara, een assertieve maar tegelijk ook kleine en frêle uitziende dame. “Het begon drie jaar geleden, maar werd elk jaar erger. Wat ze doen? Zuigen heet dat hier, treiteren zeg maar. Mensen lastigvallen en vooral personeel pesten.”
Dat begint al aan de kassa. Terwijl één iemand betaalt, glippen er tien andere mee naar binnen. In het zwembad doen ze bommetjes voor de neus van Tamara, terwijl dat verboden is. Of ze komen met een twintigtal in haar zicht staan wanneer ze het zwembad in de gaten wil houden. “Soms komen ze zo dicht bij mij staan dat ik denk dat ik hen zal aanraken als ik gewoon maar uitadem. Heel intimiderend.”
Ze opereren ook steevast in groep. “Als je één van hen aanspreekt om een opmerking te maken over zijn gedrag, staan er plots veertig rond je”, vertelt een vrouwelijke collega van Tamara.
‘Doelgroepers’
Niet alleen de redders hebben het zwaar te verduren, ook de andere badgasten worden lastiggevallen en geïntimideerd. Vooral meisjes en moeders met kinderen. Vorig jaar besliste de gemeente Terneuzen, waar Koewacht een deelgemeente van is, om security aan de ingang te zetten. Er kwamen ook mobiele camera’s en opgedreven politiepatrouilles. Dat hield de situatie wat onder controle.
Maar vorige week liep het volledig uit de hand. Maandag werden vier tienermeisjes door een groep van twintig jongens ingesloten en betast. Woensdag kwam het tot een vechtpartij, toen drie jongens uit Koewacht belaagd werden door een groep van dertig ‘doelgroepers’, zoals de groep Vlamingen hier wordt genoemd. Er waren tien agenten en een politiehond nodig om de boel te bedaren.
De gemeente kon niet anders dan ingrijpen, stelt burgemeester Jan Lonink. Eerst wou hij het zwembad volledig sluiten, maar na overleg met de dorpsraad van Koewacht kwam hij tot een andere oplossing: wie nu toegang tot het zwembad wil, moet een abonnement hebben. Om er één te krijgen, moet de koper zich eerst registreren. “Wie iets mispeutert, nemen we de kaart af. De volgende keer kunnen ze dan niet meer binnen”, legt Lonink uit. “Zo is het mogelijk om de openbare orde en veiligheid te waarborgen. Met dagticketjes gaat dat niet.”
Bluts met buil
De maatregel lijkt te werken. Het is maandagnamiddag, al ver na twee uur. En nog geen ‘doelgroepers’ te zien. In het grote zwembad dobberen hoop en al twintig zwemmers. “Het is de bluts met de buil”, zucht Tamara. “Op een warme dag als vandaag zit hier normaal 500 man. Op topdagen zelfs 1.000. Nu blijven velen weg. Begrijpelijk.”
Aan de ingang ontstaat ondertussen een discussie. Een Vlaams gezin met twee kinderen dat op een camping in de buurt logeert en graag was komen zwemmen, wordt gevraagd om een abonnement te nemen. Dat kost 45 euro voor een volwassene en 28 euro voor een kind. Op zich wel democratische prijzen, als je er een hele zomer van kunt genieten tenminste. De Vlamingen druipen weer af, met de ontgoochelde kinderen in hun kielzog.
“Zo ging het afgelopen weekend ook voortdurend”, zegt Tamara. “Veel ontgoochelde gezichten. Ook van de locals, die niet altijd een abonnement willen kopen voor een hele zomer. We hebben iedereen doorgestuurd naar het zwembad van Axel, hier een paar dorpen verder. Een kleiner zwembad, maar wel altijd rustig. De lijnbus uit Sint-Niklaas stopt daar niet.”
Uitlaatwegje
Een wonderoplossing is het abonnementensysteem dus niet. Maar die bestaan in dergelijke problemen wellicht ook niet. De amokmakers berispen heeft geen effect, vertellen de redders, ze aanvaarden hun autoriteit niet. En een identiteitskaart vragen, mag gemeentepersoneel niet. “Als het echt erg werd, belden we de politie”, zegt Tamara. “Maar dan vluchten de ‘doelgroepers’ weg over het hek. Hierachter loopt een uitlaatwegje voor honden, waardoor ze snel kunnen ontsnappen. Vorige zomer zat een collega vaak in dat wegje om hen tegen te houden. Dat is onhoudbaar. Maar wat kan je doen? Je kan toch onmogelijk alle jongeren van Marokkaans origine buitenhouden, gewoon omdat er een groep is die amok maakt?”
Ook de Belgische politiediensten zijn van de zaak op de hoogte en proberen mee de situatie op te volgen. “Het gaat hier wellicht om dezelfde groep jongeren die eerder al in Vlaamse zwembaden en recreatiedomeinen amok maakte”, stelt Jan Michiels van de politiezone Puyenbroeck. “Eerder zijn ze al verjaagd uit onder andere De Sterre in Sint-Niklaas en Domein Puyenbroeck in Wachtebeke. Ze zoeken andere oorden op die met de lijnbus te bereiken zijn. Ze komen uit Sint-Niklaas, of spreken af in Moerbeke om daar op de bus te stappen.”
In Vlaanderen is het gelukt om de amokmakers uit domeinen te weren, al ging dat vreselijk traag, zegt Michiels. “Als er overlast is, kan een gemeente GAS-boetes uitschrijven of de amokmaker oppakken. Maar je kan zo’n jongere niet zomaar de toegang tot een domein of zwembad ontzeggen. Om dat te kunnen doen, moet een heel administratief dossier worden opgesteld en moeten ze meerdere keren opgepakt zijn. Met andere woorden: vooraleer je ze kunt verbieden nog te komen, is de zomer al lang voorbij. En verleggen ze hun terrein naar een andere gemeente, dan moet de hele procedure weer opnieuw beginnen.”
Dat het een saaie zomer wordt, als het zo doorgaat, zuchten de redders in Koewacht, terwijl ze somber uitkijken op een zo goed als leeg zwembad. Tamara: “Maar liever saai, dan dat ik na twee dagen werken al uitgeput uitkijk naar mijn volgende vrije dag. Dat gebrek aan respect zuigt je helemaal leeg.”
