De culturele zomer van Kurt Van Eeghem: ‘Werkelijk een van de beste die ik ooit heb gelezen, elke pagina is smullen’

Welke boeken zitten in de reiskoffer?

Momenteel kan je me ergens in het midden van Frankrijk vinden, voor la tranquillité. Ik zit heel het jaar tussen het volk dus tijdens mijn vakantie ga ik niet op zoek naar mensen, maar wel naar rust. Om te lezen. Het is het ideale moment voor mij om dikke boeken te lezen, zoals bijvoorbeeld De Jacobsboeken van de Poolse schrijfster Olga Tokarczuk. Ze heeft een turf van 900 pagina’s geschreven over een sekte in het 18e-eeuwse Polen, dat toen veel groter was dan nu, en hoe godsdiensten daar de strijd met elkaar aangingen. Ik heb ze zelf ontdekt doordat ik heel wat heb zitten lezen over die periode en regio voor mijn eigen boek, Litouwen, dat in september verschijnt. Maar Tokarczuk schrijft daar dus een magistraal boek over. Werkelijk een van de beste die ik ooit heb gelezen; elke pagina is gewoon smullen, zo onvoorstelbaar goed is het. En de auteur, een halve punkster schijnt het, heeft vorig jaar de Man Booker International Prize gewonnen.

Wat is uw ideale soundtrack voor uw rit naar het zuiden?

Ik zet meestal muziek op die al vele eeuwen oud is, daar zitten geen vernieuwende dingen bij. (lacht) Ik blijf gewoonlijk plakken bij mijn all-time favorites, zoals Schubert, Bach, enfin, the big ones. Daar vind ik elke keer weer grootse dingen in. Ik heb hier een heel goede geluidsinstallatie staan en onlangs zette ik de Negende (Symfonie van Beethoven, KL) nog eens op, maar zó loeihard dat de koeien hier een eind verder ook konden meegenieten. Zo voel ik me precies in een concertgebouw. Dan lig ik op de grond te luisteren en ben ik helemaal weg. Ik zit gewoon ín die Negende en dat genot is onvoorstelbaar. De complexiteit ervan spreekt me enorm aan en als je wil kan ik daar nu een klein referaat van een anderhalf uur over geven. (lacht) Bijvoorbeeld over hoe Beethoven de eerste kunstenaar was, want daarvoor waren mensen ambachtslieden. Een fantastisch verhaal!

Welke expo’s heeft u aangekruist?

Ik ben onlangs naar een expositie in het Musée Jacquemart-André in Parijs geweest voor een expositie van Vilhelm Hammershøi, een Deense schilder. Hij schildert licht vervreemdende scènes die soms aan Vermeer doen denken, maar dan recenter. Hij steekt een zekere huiselijkheid in zijn werk, maar altijd met een bijzondere twist waardoor je toch even flippert met de ogen als je het ziet. On-ge-lofelijk. Een wonder gewoon.