COLUMN. De week van Véronique De Kock: “Mijn eerste Porsche kocht ik op mijn negentiende”

De zomervakantie is halfweg. De zonen zijn opnieuw bij mij en kijken uit naar onze volgende reis: het zuiden van Spanje. Daar hebben we een huisje gehuurd met een zwembad. Heerlijk! Maar eerst gaan we zeker nog naar de bioscoop, om The Lion King te bekijken. Die film kennen mijn kinderen vooral in boekvorm. Toen ze nog klein waren, heb ik dat verhaal immers verschillende keren voorgelezen. Ik heb al een paar beelden gezien en ik vind het er zeer levensecht en graaf uitzien. Bijkomend voordeel: in de bioscoop is het lekker fris. Ik kan niet ontkennen dat dat immens deugd zal doen na de tropische hitte van vorige week. Ik kan daar echt niet tegen, ik word er ronduit ongemakkelijk van. Gelukkig hebben we thuis een heuse koelcel in plaats van een koelkast. Daar ben ik gewoon een paar keer gaan in staan om even af te koelen. Het is er amper vier graden, maar ik kon tenminste opnieuw ademen.

Maar hitte of niet: er moet natuurlijk ook gewerkt worden. Deze week heb ik een fotoshoot voor het internationale beautymerk Max Factor. Voor modellenwerk word ik nog regelmatig gevraagd, maar om het uithangbord te zijn van een merk veel minder. Meestal gaat de voorkeur naar nieuwe, jongere gezichten. Ik voel me dus enorm vereerd. Thuis draag ik amper make-up. Gewoon een lijntje onder mijn ogen, om ze extra in de verf te zetten, en wat mascara. Zo zien mijn kinderen me ook het liefst. Als ik toch eens een dikke laag make-up op heb, zegt de jongste altijd: “Mama, je hebt weer een masker aan.”

Er stonden ook enkele opnames gepland, voor een promofilmpje voor autofans.be. Telkens er een nieuwe lancering is van een wagen, mag ik die beschrijven. Deze keer had ik geluk, want ik mocht een testritje maken met de nieuwe Porsche Cayenne Coupé. Wat een zalige bak! Als het aan mij ligt, koop ik meteen een cabrio. Alleen jammer dat die doorgaans zo klein zijn, ik kan mijn zonen moeilijk in de koffer steken. Auto’s zijn helemaal mijn ding. Dat erfde ik van mijn vader. Ik hou vooral van mooie en snelle modellen. Daarom is Porsche ook mijn lievelingsmerk. Mijn eerste kocht ik op mijn negentiende. Het geluid dat zo’n wagen maakt tijdens het optrekken... Zalig, zo ruw. Ik zet zelfs speciaal mijn radio uit om dat te kunnen horen. Ook Sébastien is al gek op wagens. Ik kijk ernaar uit om hem over enkele jaren te leren autorijden. Iets wat ik heel goed kan, vind ik zelf, want ik heb een slipcursus gevolgd en op circuit gereden. Al zullen die lessen ongetwijfeld ook gepaard gaan met de nodige discussies en frustraties. Maar hoort dat er niet gewoon bij?

Tot volgende week!