Hoelang blijft Taylor Swift de grootste?
Met één miljoen vooruitbestellingen van Lover, het nieuwste album van Taylor Swift dat vandaag verschijnt, lijkt het met de populariteit van de popster wel snor te zitten. Tays hobbelige parcours van de laatste jaren werpt echter vragen op. Hoelang blijft ze incontournabel?
Taylor Swift (29) was met een geschat jaarinkomen van 185 miljoen dollar (167 miljoen euro) tussen juni 2018 en juni 2019 de best verdienende beroemdheid ter wereld. Ze is de laatste artiest die met vier opeenvolgende platen zes weken of langer op 1 in de prestigieuze Billboard Charts stond. Dat bravourestuk was van The Beatles geleden. Met het aantal gewonnen Grammy Awards van 2010 tot nu kan ze Domino Express spelen. Kortom: er is geen ontkomen aan Swifty.
Als de dochter van een beurshandelaar en een bankadviseur verhuisde ze op haar 14 van een kerstboomkwekerij in Pennsylvania naar Nashville. Het geslacht Swift belandde niet zomaar in Countryland, waar dochterlief al snel een platendeal tekende en aan de weg timmerde naar het voorbeeld van Shania Twain. Ze debuteerde in 2006 met Taylor Swift, boekte successen in eigen land en ging met Fearless (2008) en Speak Now (2010) door op hetzelfde elan. Het is pas rond die laatste plaat dat de prille twintiger buiten Europa kwam piepen. Met dank aan Kanye West.
Toen Taylor Swift in 2009 een MTV Video Music Award in ontvangst nam, werd Kanye West razend. Beyoncé had moeten winnen, fulmineerde hij. Wist hij veel dat hij met zijn ongepaste tirade Taylor Swift in stelling zou brengen voor werelddominantie. Het is rond dat punt dat de countrypop van Tay eindelijk buiten de Verenigde Staten zou breken. Ze werd dan wel openlijk te kakken gezet, ze putte vooral kracht uit het voorval om gehóórd te worden – op en naast de planken.
Swift is de moraalridder die rond de release van haar grootste succes 1989 in 2014 (10 miljoen verkochte exemplaren!) ten strijde trok tegen Spotify. “Ik wil niet bijdragen aan een platform dat de makers niet naar behoren vergoedt. Ik kan mij evenmin vinden in het idee dat muziek geen waarde heeft en gratis moet worden aangeboden”, zei ze in 2014 aan Yahoo! Music. Ze besloot daarop al haar werk van de streamingdienst te halen. “Ik hoop dat artiesten zichzelf niet zullen onderwaarderen.”
Een jaar later raakte bij de lancering van Apple Music bekend dat de technologiegigant de eerste drie maanden geen royalty’s zou toekennen aan de artiesten, wat opnieuw in het verkeerde keelgat schoot. “Wij vragen jullie ook niet om gratis iPhones. Dus vraag ons niet om onze muziek vrij te geven zonder compensatie.” Eén brief van Taylor Swift volstond om binnen de dag een betere artiestenvergoeding af te dwingen. Als je als twintiger Apple over de knie kan leggen, heb je mácht.
Pro-lgbtq+
Taylor Swift strijdt al jaren voor betere rechten, al tonen haar inspanningen tekenen van verval. Sinds 2017 staat de hele back catalogue van de Amerikaanse popster opnieuw op Spotify en er lopen momenteel campagnes rond het nieuwe album in samenwerking met het streamingplatform. Het is echter afwachten of haar zevende studioalbum al vanaf dag één integraal beschikbaar zal zijn op Spotify – Reputation uit 2017 was dat pas na drie weken, om zo de fans te stimuleren een fysiek exemplaar te kopen.
Na het serveren van haar magnum opus 1989 verschijnt Tay vooral in de schijnwerpers met ruzies en disputen. Zo incontournabel ze was, zo negatief kwam ze in de media na een rondje moddergooien met – opnieuw – Kanye West en Kim Kardashian. In ‘Famous’ zingt die eerste “I feel like me and Taylor might still have sex. Why? I made that bitch famous.” Met de goedkeuring van Swift, aldus Ye, wat zij dan weer ontkende. Nadat Kim Kardashian het bewijs had dat Kanye in zijn recht was, waarop ze haar vijand een snake noemde, waren popfans volledig klaar met Swift.
Het zou niet de eerste en laatste keer zijn dat Taylor Swift krampachtig probeert haar imago staande te houden. Ook een jarenlange ruzie met Katy Perry was gestoeld op een eenzijdig (en foutief) verhaal. Ze wordt er wel vaker van beticht niet altijd even authentiek te zijn. “Die publieke vernedering... Ik denk dat slechts weinigen weten hoe het voelt om luidop door miljoenen mensen gehaat te worden”, zei ze onlangs in Vogue. “When I make a mistake, it echoes through the canyons of the world”, liet ze elders optekenen.
In de aanloop naar haar zevende album liet Tay Tay zich van een meer menselijke kant zien. Ze kwam openlijk uit voor haar politieke voorkeur – “Let’s say I like Taylor’s music about 25 procent less now”, repliceerde Trump –, ze zendt pro-lgbtq+ signalen uit en riep via Instagram op om massaal naar de stembus te trekken. Nog geen 24 uur na haar oproep hadden 65.000 nieuwe stemmers zich geregistreerd, volgens Vote.org. Dat bewijst enerzijds de invloed die Swift uitoefent, anderzijds de trouwheid van haar fans. Voor een wereldster is ze heel toegankelijk: ze organiseert exclusieve luistersessies, verstuurt gepersonaliseerde kerstcadeaus, geeft relatieadvies… Ook dat is het popsterrendom: een goed pr-plan uitwerken.
Of Taylor Swift ongenaakbaar blijft, wordt echter afwachten. Daar heeft ze meer dan een trouwe spionkop voor nodig. Een nieuwe hitplaat die de tijdsgeest vat, zoals 1989 dat deed.