Couturier Édouard baron Vermeulen: ‘Vrouwen lijken zich de tijd niet meer te gunnen om te winkelen’

Édouard baron Vermeulen heeft een klantenkring waar menig couturier zich de vingers bij af zou likken. Hij kleedt met Mathilde en Máxima niet één maar twee koninginnen, krijgt presidentsvrouwen over de vloer en kan door zijn acht winkels met prêt-à-porter ook legio onbekende vrouwen kleden. Vrouwen die, net als Vermeulen zelf, houden van minimalistisch en gesofisticeerd, van tijdloos en fluisterchic. En van vroeger, toen een echte dame nog een echte taille had en zich voor een huwelijk een geheel nieuwe uitdossing liet aanmeten, compleet met hoed, handschoenen en mousseline sjaal.

Het statige pand aan de Brusselse avenue Louise waar Vermeulen salon houdt, is ingericht met roomwit tapijt en antieke meubels, muurschilderingen en kunst. Tussen de schilderijen van Alechinsky en Renaat Ivens hangt een koningsblauw paneeltje zonder lijst. “Welke kunstenaar is dit?” vragen we. “Een echte Vermeulen”, grinnikt de ontwerper.

Maar Vermeulen is geen schilder, en van origine niet eens modeontwerper. Hij is – net als zijn gevierde collega’s Raf Simons en Hubert de Givenchy – begonnen als interieur­ontwerper. Om zijn creaties tentoon te stellen, huurde hij in 1983 een ruimte in het pand waar sinds 1930 het couture­huis van Paul Natan was gevestigd. Ook bij hem liepen dames binnen op zoek naar nieuwe kleding, zo vaak zelfs dat de jonge en overmoedige Vermeulen besloot te stoppen met de slechtlopende interieurbusiness, jurken te gaan maken en het huis Natan over te nemen.

In 1986 volgde zijn eerste show, met de Belgische prinses Paola als een van de gasten, en ging zijn eerste winkel in Knokke open. Vandaag de dag is hij beroemd en bemiddeld, en ontbreekt het hem aan niks. Nu ja, met de liefde vlot het niet zo. “Ik hoop bij elke wandeling dat er een leuke partner uit de hemel komt vallen.”

ONTWERPER

Christian Dior (1905-1957)

“Eén ontwerper noemen is lastig. Christian Dior natuurlijk, omwille van zijn silhouet, de new look met de smalle taille. Verder zijn Cristobal Balenciaga en Hubert de Givenchy mijn inspiratiebronnen. De periode waarin zij triomfen vierden, waren de hoogtijdagen van de vrouwelijke, gesofisticeerde kleding. Ik vind het belangrijk om die codes van elegantie in mijn DNA te houden. Bij de huidige ontwerpers zie ik dat terug bij Giambattista Valli en Pierpaolo Piccioli van Valentino.

“Mijn favoriete kledingstuk voor mezelf is een coltrui, liefst in het grijs of donkerblauw. Ik heb liever winterkleding dan zomerkleding, ik kan me nu al zorgen maken over het zomerseizoen als het te warm is voor een col. Een chemise ouvrée kan ook natuurlijk, maar het is geen coltrui.”

KUNSTENAAR

Anish Kapoor (1954) en Lucio Fontana (1899-1968)

“Ik ben een groot liefhebber van minimalisme. Kunstenaars die ik bewonder zijn Anish Kapoor en Lucio Fontana. Zo’n groot wit kunstwerk, ik vind dat ongelooflijk mooi.

“Bij architectuur houd ik ook van eenvoud. Het Louvre in Abu Dhabi is ontworpen door Jean Nouvel. Prachtige volumes, open architectuur. De Yacht Club de Monaco, ontworpen door Norman Foster, Jacques Grange en Nelson Wilmot, vind ik ook zo fraai.”

SERIE

The Crown

“The Crown, ik vind dat zó goed gedaan: de kleding, de decors. Zowel Margaret als The Queen vind ik geweldig. Mijn favoriete scène is, denk ik, de kroning, maar eigenlijk zijn ook de dagelijkse taferelen een feest. Ik hou van biografieën, en dan liefst in filmvorm. Kijken is zo veel makkelijker dan lezen.”

ACTRICE

Lauren Hutton

“Na enig nadenken: Lauren Hutton, dat vond ik vroeger zo’n elegante, actuele vrouw. En dan spreek ik vooral over haar elegantie, niet zozeer over haar acteren. Ze is nog steeds knap. Dat spleetje tussen haar tanden maakte haar herkenbaar.” 

“Sommige vrouwen hebben zo’n kleine afwijking die hen extra mooi maakt. Audrey Hepburn had haar ogen, buitenproportioneel groot. Begin dit jaar was haar kleindochter hier, om kleding te passen voor de opening van een tentoonstelling over Audrey – ze werd 90 jaar geleden op 4 mei geboren in Brussel. Die kleindochter heeft exact diezelfde ogen, ook zo groot en amandelvormig. Van de hedendaagse actrices vind ik Cate Blanchett heel mooi en elegant, altijd stijlvol gekleed.”

Lichaamsdeel

Taille

“Met goede schouders en dito taille is alles mogelijk! U moet weten: de maten van vrouwen zijn de laatste decennia enorm veranderd. De tail­le is met 6 cen­timeter toegenomen, dat is enorm! Vrouwen zijn over het algemeen groter en sportiever geworden, en hebben dus minder taille. Terwijl: met een fijne taille staat alles zoveel vrouwelijker.”

“Audrey Hepburn had een taille van 58 centimeter. Nog steeds is zij een stijlvoorbeeld. Vrouwen vragen nu nog steeds om een look à la Audrey of Jackie. Je hoort niemand zeggen dat ze eruit wil zien als Lady Gaga, toch?”

Persoon

Koning Boudewijn

“Koning Boudewijn, dat vond ik een persoon die me zo... impressioneerde! Veel meer dan mevrouw Trump die hier was, heel lief hoor, of de heer en mevrouw Macron. Dat zijn ook hoogwaardigheidsbekleders, maar Boudewijn was zo echt... ‘ne koning’. Een man met statuur, en heel kalm. Iemand uit een andere wereld. Zo’n lieve man ook, ik heb daar ongelooflijk veel respect voor. Van de vrouwelijke royals ben ik diep onder de indruk van koningin Máxima; zij heeft een aura dat niemand heeft, en ze weet precies wat ze wil.”

“Dat ik zelf twee jaar terug net als Dries Van Noten door koning Filip in de adelstand ben verheven zie ik als een mooie erkenning, al gaat mijn leven er niet door veranderen. Maar als je dan door het paleis op dat tapijt door mag gaan naar de koning, en dan zo’n blazon krijgt, en als je dan terug op je stoel zit – dat is toch léúk.”

Stad

Londen, New York, Parijs

“Elke stad heeft haar eigen DNA. Voor mijn werk ben ik het liefst in Londen, privé het liefst in New York. Of in Parijs, in de lente. Ah... springtime in Paris! Als ik er ben, maak ik een wandeling in de Jardin des Tuileries. En dan lunchen op het terras van L’Avenue of Loulou bij het Musée des Arts Décoratifs, mensen kijken.”

“Mijn favoriete park is Central Park in New York. Misschien niet het mooiste, maar wel het meest mythische park ter wereld. Als je bedenkt hoeveel vedetten en hoeveel mensen vanuit de hele wereld er hebben gelachen, gelopen, gehuild. Als die bomen toch eens konden vertellen...”

Hotel

Le Saint-Grégoire

“Le Saint-Grégoire in Parijs is mijn favoriet. Helemaal niet zo duur, maar heel sfeervol. Begrijp me goed, ik kan ook genieten van een luxehotel als Hôtel du Cap-Eden-Roc in Cap d’Antibes. En van een andere favoriet: Tortuga Bay in Puntacana in de Dominicaanse Republiek, ontworpen door Oscar de la Renta – ook een fantastische modeontwerper trouwens. Of van The Carlyle in New York. Maar iets gloednieuws en monumentaals als The Four Seasons hoeft voor mij niet. Het gaat mij om het karakter en de sfeer. Gelukkig is The Ritz in Parijs gerestaureerd met respect voor alle oude codes.”

“Op vakantie ga ik elk jaar weer in de winter naar Gstaad, in het voorjaar naar Knokke met mijn familie en in de zomer naar Capri. Ik ben zot van de zee. En dan die rotsen op Capri... Ik heb dan het idee dat Jackie O. elk moment langs kan komen lopen, of dat Valentino er met zijn schip aankomt. Maar waar ik ook heen ga: ik zit liever drie dagen in een goed hotel dan acht dagen in een minder goed.”

MUZIEK

Vogelzang

“Ik ben geen liefhebber van muziek. Ik heb bijvoorbeeld nooit muziek aan in de auto en geniet thuis liever van de stilte. Andere mensen hebben vaak moeite met stilte, vandaar dat ik in de boetiek wel geluid laat horen. Aangezien ik Pablo Piatti de muren heb laten beschilderen met natuurtaferelen, leken mij vogelgeluiden wel op zijn plaats. Via internet kun je werkelijk alles vinden. Mijn favoriete vogel? Zéker geen duif! Ik heb zo’n last met duiven thuis. Het geluid, wat ze achterlaten, álles. Het zijn vliegende ratten.”

Fotograaf

Richard Avedon

“Op nummer één staat Richard Avedon (1923-2004), en vlak daarna Cecil Beaton (1904-1980). Zij fotografeerden in de periode die ik zo graag zie qua mode, dus dat ligt voor de hand. Er zijn ook nieuwe goede fotografen als Testino en Demarchelier, maar als ik van één fotograaf een grote foto aan de wand moest hangen, dan zou ik voor Richard Avedon kiezen.”

Modefilm

Dries Van Noten

“De documentaire over Dries Van Noten is geweldig. We zijn al jaren bevriend, ik heb veel bewondering voor zijn werk. Een concurrent, zegt u? Vandaag de dag zijn de concurrenten niet zozeer de andere ontwerpers, als wel de sportschool en het werk. Het lijkt wel of vrouwen zich de tijd niet meer gunnen om te winkelen met vriendinnen. Vrouwen gaan nu liever sporten.

“Wat ook veranderd is: vroeger waren er drie generaties voor wie ik ontwierp. Nu is dat er nog maar één. Vrouwen van 50 willen eruitzien als 40, en vrouwen van 70 willen eruitzien als 50. En de meeste mensen, gerust 80 procent, kiezen voor casual. Zo spijtig. Persoonlijk kan ik geen sneakers verdragen, ik verbied mijn personeel erop te werken.”

“Sommige mensen zeggen: ‘Ik kan er niet van genieten als kleding niet comfortabel zit.’ Maar comfort mag nóóit nummer 1 zijn bij het aankleden! Goddank dat we nog bruiloften en communies hebben waar mensen elegant gekleed gaan.”