En alles bleef zoals het was: drie punten die u moet onthouden na de rondetafel van Vande Lanotte en Reynders

Na een onderhoud in het Brusselse Egmontpaleis is duidelijk geworden wat al langer duidelijk was: voor Groen is er geen plaats in de huidige paars-gele piste van informateurs Vande Lanotte en Reynders. Maar verandert dat iets aan de impasse?

1. Paars-Geel blijft de uitgangspositie

‘Misschien wel de belangrijkste formule op dit moment.’ Zo noemde informateur Johan Vande Lanotte (SP.A) een toekomstige coalitie waarin zowel de N-VA als de PS zitten op 29 juli – alweer een volle maand geleden. Meteen werd duidelijk dat hij samen met Didier Reynders (MR) timmert aan een paars-gele constructie: N-VA, Open VLD, SP.A, PS en MR.

Na de vergadering van woensdagavond, die zo’n drie uur duurde, blijft die piste overeind. Sterker nog: nu Groen achter de coulissen is verdwenen, wint die coalitie nog aan mogelijkheden. Het feit dat de CD&V aan boord blijft, zou zelfs kunnen suggereren dat Paars-Geel kan worden aangevuld met CD&V – kwestie om meer ‘ideologisch evenwicht’ aan te brengen aan Vlaamse zijde om de PS te masseren.

Er zijn formules waarvan de groene familie deel uitmaakt. Bij Paars-Geel is dat niet zo.

2. Paars-Geel blijft een hels karwei

Ondanks het wegvallen van Groen blijft Paars-Geel een loodzware opdracht. N-VA lijkt meer en meer in oppositiemodus te komen, de PS schuift meer en meer vervroegde verkiezingen naar voren. Zowel op socio-economisch als op communautair vlak zijn beide partijen dan ook ‘water en olie’ – dixit Paul Magnette (PS) een maand geleden. Die twee samenbrengen wordt met andere woorden aartsmoeilijk.

Ter illustratie: deze ochtend toonde Thierry Bodson, voorman van de machtige socialistische vakbond FGTB, zich op LN24 snoeihard voor de marxisten van de PTB. Hij noemde het weglopen van de PTB van de Waalse onderhandelingen ‘een gemiste historische kans voor links’.

Door het non van PTB krijgen de Walen nu zeker ministers van MR-allooi, aldus Bodson. De liberalen zijn immers incontournable dankzij de weigerachtige houding van zowel de PTB als het CDH. De syndicalist kijkt daarom opnieuw volop naar de PS om de linkse zaak levendig te houden.

PS-voorzitter Elio Di Rupo weet goed genoeg dat samenwerking met de vermaledijde N-VA de FGTB kan doen verworden tot zijn ‘grootste nachtmerrie’, om het met de woorden van Vlaams Belanger Filip Dewinter te zeggen. Zelfs het vooruitzicht van een federale regering van N-VA, CD&V, Open VLD, SP.A, PS en MR noemt Bodson ‘une mauvaise idée‘.

CD&V en Open VLD blijven echter eisen dat N-VA en PS met elkaar praten. Pas als diepgaande gesprekken tussen die twee partijen – meer dan een simpele ‘bonjour‘ dus – mislukken, kan er nagedacht worden over andere formules, zoals Paars-Groen, waarin er plaats is voor Ecolo en Groen.

De partij van Meyrem Almaci lijkt daarop trouwens te speculeren. ‘Er zijn formules waar de groene familie deel vanuit maakt. Wanneer de informateurs opteren voor een Paars-Geel-scenario is dat niet zo. Groen blijft altijd beschikbaar voor oplossingen’, luidt het persbericht van donderdagochtend.

3. De nood blijft hoog

De informateurs maakten van de bijeenkomst gebruik om de economische situatie van het land toe te lichten. Niet dat de partijen die spreekbeurt nodig hadden. Via allerlei bronnen, van het Internationaal Monetair Fonds tot de Nationale Bank, weten de politici dat de toestand van de Belgische begroting lamlendig is en het gat in de sociale zekerheid almaar dieper wordt. De externe druk wordt nog meer opgevoerd door het recessiespook dat ronddoolt in onze economie en de mogelijke gevolgen van een harde brexit, die almaar waarschijnlijker wordt. Vraag is of die factoren N-VA en PS elkaar in de armen doen vallen, dan wel Paars-Groen vergemakkelijken.

Het is nu uitkijken naar het rapport van de informateurs, dat op 9 september bij de koning wordt verwacht.