Rudolf Boehm, op 24 december 1927 geboren in Berlin-Schöneberg, studeerde aan de universiteiten van Leipzig en Rostock en kwam in 1952 in België terecht. Hij werd toen aangesteld als medewerker van het Husserl-archief in Leuven.

Op aansturen van Leo Apostel, die samen met Jaap Kruithof aan de basis lag van de vakgroep Moraalwetenschap aan de Rijksuniversiteit Gent, werd hij in 1967 benoemd tot hoogleraar aan de Gentse universiteit, samen met Etienne Vermeersch, die begin dit jaar overleed, en leidde het seminarie voor moderne wijsbegeerte tot zijn emeritaat in 1992.

‘Het is in die tijd een beproefde strategie aan de Rijksuniversiteit Gent om het pluralistische evenwicht te verzekeren door naast een vrijzinnige een gelovige te benoemen in levensbeschouwelijk gevoelige vakgebieden’, zegt de Gentse universiteit op haar website. Naast Vermeersch was dat de fenomenoloog Boehm, die een protestantse achtergrond heeft.

Spiritualistische tak

Ook Boehm ontpopt zich niet bepaald als een gezagsgetrouwe christen, stelt de UGent. ‘Hij vertegenwoordigt wel de spiritualistische tak van de filosofie, als tegenwicht voor het materialisme en neopositivisme dat dominant zou worden binnen de Gentse school.’

‘Hoe incompatibel beider opvattingen over wetenschap en filosofie ook zijn, Vermeersch en Boehm hebben met Kruithof en Apostel een groot maatschappelijk engagement gemeen. De bevlogenheid van de vier grote Gentse filosofen zorgt ervoor dat de Blandijn (de locatie van de faculteit Letteren en Wijsbegeerte, red.) in de jaren 1960-1970 uitgroeit tot een vrijzinnig en links bruggenhoofd in Vlaanderen.’

Volgens Patrick Loobuyck, moraalfilosoof aan de Universiteit Antwerpen en UGent, was Boehm ‘voor veel studenten moraalwetenschappen en wijsbegeerte UGent een inspiratiebron geweest’. VUB-professor Eric Corijn noemt hem een ‘grote denker, radicaal in denken en daden’.

De afscheidsplechtigheid vindt zaterdag plaats in het crematorium Westlede in Lochristi.