Klimtijdrit naar La Planche des Belles Filles en aankomsten bergop zijn blikvangers in zware Tour 2020

Veel geheimen over de 107de Tour de France werden op het middaguur niet meer ontsluierd. Traditioneel stortte de gespecialiseerde wielerwebsite velowire.com zich in de aanloop naar de presentatie vol overgave op alle nationale en lokale pers, op zoek naar interessante puzzelstukken.

De Tour start en finisht in 2020 een week vroeger dan normaal (27 juni-19 juli). Zo blijft hij keurig uit het vaarwater van de Olympische Spelen in Tokio, waar de wegrit traditioneel al meteen het weekend na aankomst van de slotetappe in Parijs staat geprogrammeerd. Nadeel is dan weer dat de grootste en belangrijkste rittenkoers van het jaar voor 70% zal overlappen met het EK voetbal.

De Grand Départ vindt voor het eerst sinds 1981 nog een keer plaats in Nice. En voor de zevende keer in ‘Le Grand Sud’. Dat gebeurt op zaterdag met een ‘étappe moyen pays’ (middengebergte) van 170 kilometer, dwars door het onherbergzame achterland van Nice met 25 vlakke laatste kilometers. En een ‘étappe haut pays’ op zondag (180 kilometer) met 4.000 hoogtemeters over La Colmiane (1.500m), Turini (1.607m) en Eze (507m), met aankomst op de Promenade des Anglais. “De Tour ging nog nooit zo vroeg, zo hoog”, aldus koersdirecteur Christian Prudhomme.

Op dinsdag 30 juni en donderdag 2 juli volgen al de eerste aankomsten bergop: Orcières-Merlette, waar Ocaña en Van Impe in ’71 en ’72 geschiedenis schreven, en Mont Aigoual. Vervolgens gaat het via onder meer Lavaur (waar bondscoach Rik Verbrugghe in 2001 de rit won) richting Pyreneeën en volgt er na de eerste rustdag in en rond Châtelaillon aan de Franse westkust een leuke ‘eilandenetappe’ van Île d’Oléron naar Île de Ré.

Via Poitiers en Sarran, geboortegrond van de recent overleden ex-president Jacques Chirac, en een extra bergrit in de Cantal met aankomst op de Pas de Peyrol, worden de Alpen bereikt. In die zin wordt het vooral een Ronde van Zuid-Frankrijk voor klimmers. Op Parijs na worden geen noordelijke departementen aan gedaan. Verder vinden we alle Franse bergmassieven in het parcours terug: met 29 hellingen zijn er passages in de Alpen, Pyreneeën, het Centraal Massief, Vogezen en Jura. Het wordt dus opnieuw een Tour voor klimmers. Er zijn met Orcières-Merlette, Puy Mary, Le Grand Colombier en de Col de la Loze in Méribel (een onuitgegeven col die het dak van de Tour wordt op 2.305 m hoogte) zijn er in totaal vier aankomsten bergop.

Daarnaast ook weer bitterweinig tijdritkilometers (36 km). Al is de enige tijdrit er wel één die kan tellen op de laatste zaterdag in het zicht van de Champs Elysées: een klimtijdrit op de flanken van La Planche des Belles Filles. In tegenstelling tot vorig jaar zal de streep niet na het geitenpad worden getrokken. “Het wordt een tijdrit in drie delen. Het eerste gedeelte is vlak, het tweede deel vals plat waarna de beslissing zal vallen op de klim naar La Planche des Belles Filles.”  

Een eerste blik op het parcours leert ook dat er weinig biljartvlakke ritten in het parcours zitten. Ideaal voor mannen als Matthews en Sagan, een opgave voor de sprinters van het meer zuivere soort. Tot slot ook nog meegeven dat het de kortste ‘langste rit’ uit de Tour wordt dit jaar. De langste beproeving voor de renners is de twaalfde rit naar Sarran (218 km). 

25 juni: ploegenpresentatie op de Place Masséna in hartje Nice