In een dubbelinterview met De Zondag laten burgemeesters Mohamed Ridouani (SP.A-Leuven) en Mathias De Clercq (Open VLD-Gent) hun licht schijnen over de politiek en over wat hen verbindt.
De Zondag somt een serie gelijkenissen op. Ze zijn allebei jonge burgemeesters van studentensteden. En ze scoorden een jaar geleden allebei goed in hun stad, terwijl hun nationale partij geen hoge ogen gooit.
Mohamed Ridouani: ‘We behoren tot een andere partij, maar voorts zijn de verschillen klein. We zoeken wat mensen verbindt, niet naar wat verdeelt.’
De Clercq: ‘Wij kiezen voor hoop in plaats van angst’.
En waarom doet hun nationale partij het zoveel slechter dan zij?
Ridouani: ‘We zitten te veel opgesloten in een ideologisch carcan. Mijn partij is vooral bezig met de facturen van de mensen. We moeten volgens mij een ruimer verhaal vertellen dat aantrekkelijk is voor zorgbehoevenden, maar óók voor de middenklasse.’
De Clercq: ‘Ik heb het gevoel dat de klassieke partijen, ook de mijne, bang zijn van duidelijke standpunten. Ze willen vooral niemand voor de borst stoten en blijven daarom steken in algemeenheden, waarin niemand zich herkent. Nieuwe thema’s zoals klimaat of migratie worden overgelaten aan andere partijen. We hebben gezien tot wat dat leidt. Mijn oproep is: wees duidelijk, durf keuzes te maken.’
Hij is tegen de ruk naar rechts die bijvoorbeeld partijgenoot Vincent Van Quickenborne voorstaat.
‘Hoe rechts moeten we dan worden? Andere partijen achternalopen zou héél fout zijn.’
‘Ik denk te weten welke richt mijn partij uit moet, namelijk de Gentse richting. Dat betekent een inclusief, progressief en liberaal verhaal brengen.’ Hij is, net zo min als Ridouani, kandidaat-voorzitter.
Nieuwe breuklijnen
‘Mijn partij’, zegt Ridouani, ‘moet vooral een andere richting uit. De nieuwe breuklijnen zijn: open versus gesloten samenleving en progressief versus conservatief beleid. We moeten daarop inspelen: open en progressief zijn. We hoeven daarom ons DNA niet te verloochenen, we kunnen dat combineren. De mensen gaan weer snakken naar een positief verhaal, waarvoor ze hun kinderen warm kunnen maken.’
Wat vinden ze van de Vlaamse regering? De Clercq is positiever dan Ridouani, maar maakt zich ook zorgen over ‘de Vlaamse symboliek. Dat is niet aan mij besteed. Een burgemeester laten kiezen tussen een Belgische en een Vlaamse sjerp, is nodeloos polariseren. Ik kan ook duidelijk zijn over de canon: dat is een absurditeit. Dat is een mythisch gereconstrueerd verleden heropbouwen. Ik gruw van polarisering en nationalisme. Maar ik zie ook kansen. De jobbonus is één zaak. Of de extra middelen voor lokale besturen.’
Rihouani: ‘Dit inburgeringsbeleid draagt de stempel van het Vlaams Belang, hé. Ik wil ook dat nieuwkomers de taal leren, gaan werken of naar school gaan, maar ga dan niet besparen op de middelen daarvoor. Ook het discours, of toch dat van de N-VA-ministers, is heel viserend.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier