Internationale pers over Marieke Vervoort: “Ze wou laatste druppel plezier eruit wringen”

“Ze was een opmerkelijke kampioene, op en naast de baan”, begint Eleanor Oldroyd van de BBC haar eerbetoon. “Ze was ongelooflijk grappig en vol leven, maar ik heb nog nooit zulke openhartige gesprekken over de dood met iemand gehad”, schrijft Oldroyd. “Op een of andere manier waren die gesprekken niet deprimerend. Ze had aanvaard dat haar tijd op aarde korter zou zijn dan die van vele anderen, maar ze was vastbesloten om elke laatste mogelijke druppel plezier eruit te wringen.” Oldroyd besluit: “Ik zal haar, of de twee buitengewone dagen die we met haar deelden, nooit vergeten. Praten over hoe te sterven en, van cruciaal belang, hoe te leven”. Na deze persoonlijke noot publiceert de BBC vandaag een update van de reportage met Mieke Vervoort uit 2016.

The Guardian titelt: ‘Paralympische gouden medaille Marieke Vervoort beëindigt haar leven in België’. De Britse krant keert terug naar de Spelen van Rio in 2016, waar ook de rest van de wereld het harde verhaal hoorde over de ondraaglijke pijn die de atlete dagelijks moest doorstaan door haar zeldzame degeneratieve spierziekte. Dat ze soms maar tien minuten per nacht sliep en dat anderen van hun stokje gingen door gewoon naar haar lijden te kijken. En dat sport haar in leven hield.

Maar ook dat ze de papieren voor euthanasie had klaarliggen. “Als ik die papieren niet had, dan zou ik waarschijnlijk al zelfmoord gepleegd hebben”, citeert The Guardian haar. “Ik denk dat er minder zelfdodingen zouden zijn als elk land een euthanasiewet zou hebben. Ik hoop dat iedereen inziet dat dit geen moord is, maar mensen net langer laat leven.”

De Telegraph blikt eveneens terug op de Paralympische Spelen in Rio de Janeiro - waar ze nog eens twee medailles won, zilver en brons - en de intenties rond haar eventuele zelfgekozen levensbeëindiging die Marieke Vervoort daar wereldkundig maakte. De krant herhaalt nog eens dat euthanasie wettelijk toegestaan is in ons land, wat in het Verenigd Koninkrijk niet het geval is. Twee jaar geleden had de Daily Telegraph nog een diepgaand interview met Wielemie, op een moment dat het niet goed met haar ging: “Ik wil niet meer afzien. Het is te moeilijk voor mij nu. Ik raak alsmaar depressiever. Zo erg was het nog nooit. Ik ween heel veel.”

Ze sprak ook over haar trouwe hulphond, labrador Zenn. Die kon Marieke een uur op voorhand waarschuwen voor een epilepsie-aanval die ze zou krijgen: “Geen idee hoe ze dat aanvoelt”. In 2014 kreeg de rolstoelatlete tijdens zo’n aanval nog kokend water over haar benen, waardoor ze vier maanden in het ziekenhuis lag.

Over haar zelfgekozen dood zei ze in 2017: “Mensen zullen wenen, maar ik wil ook dat ze dankbaar zijn voor het leven dat ik had en voor het feit dat ik dan gelukkig ben en rust heb gevonden”.

Het Britse Metro citeert eveneens Marieke Vervoort: “Je moet dag per dag leven en van de kleine momenten genieten. Iedereen kan morgen een auto-ongeval hebben en omkomen, of een hartaanval krijgen en sterven. Het kan morgen ieders beurt zijn.” Op Twitter schrijft Metro: “Marieke wou worden herinnerd als de dame die ‘altijd lachte, altijd glimlachte’”.

De Daily Mail schrijft dat Vervoort al in 2008 haar euthanasiepapieren had getekend en citeert de stad Diest die meedeelde dat ze “dinsdagavond haar keuze had gemaakt”. De Britse tabloid herhaalt dat Vervoort zichzelf “een zotte madam” noemde. 

Ook Sky News verwijst naar de laatste Paralympische Spelen van Mieke Vervoort in Rio, waar ze haar euthanasieplannen kenbaar maakte. Die Spelen waren haar “laatste wens”, klinkt het. De website haalt de woorden van Wielemie van toen aan: “Voor wanneer de dag komt dat ik meer slechte dagen heb dan goede heb ik mijn euthanasiepapieren klaar. Maar die tijd is nu nog niet.”

In Frankrijk melden onder meer Le Parisien en Le Monde het overlijden van Mieke Vervoort. De kranten gaan terug tot de kindertijd van Wielemie, die op haar veertiende de diagnose kreeg van haar zeldzame degeneratieve spierziekte, waardoor ze geleidelijk zou aftakelen. “Ik ging van de ene dokter naar de andere die niet wist wat ik had en altijd slecht nieuws bracht”, citeren ze Marieke Vervoort.

 Verder kondigen onder andere het Turkse TRT World, Japan Today, de Straits Times uit Singapore, India Today, het Canadese Journal de Montréal, het Amerikaanse USA Today en de Australische zender 7 eveneens het overlijden van onze moedige heldin.