Oostende blijft op zoek naar eerste Europese zege: “Blessureleed doet landskampioen lijden”

De trip naar het Spaanse Manresa was in vele opties een wake-up call voor het Belgische basketbal. Coach Gjergja had omwille van de blessures van zowel Schwartz als McIntosh slechts negen fitte spelers ter beschikking. Daarvan waren Djordjevic, Mwema en in mindere mate Desiron de enige met enige ervaring in deze competitie. 

Tegenstander Manresa, met twee zeges uit negen wedstrijden momenteel gedeeld laatste in de Spaanse ACB-league, heeft zestien inzetbare spelers op hun rooster. Volgens hen is dit de enige manier om zowel in de hoog aangeschreven en dus zware Spaanse competitie als in de Champions League geen mal figuur te slaan. Zowel Manresa als Oostende wonnen tot nu toe al hun thuiswedstrijden, maar slaagden buitenshuis nog geen enkele keer. 

Het Pavello Nou Congost was met iets meer dan drieduizend kijklustigen dan ook aardig gevuld. Zij zagen Oostende via center Thompson en een bom van Angola de beste start nemen (2-7). Halfweg het eerste quarter hadden Magarity en co de scheve situatie reeds rechtgezet. Beide ploegen blonken vooral verdedigend uit en bleven tot 17-16 elkaars gelijke. 

Het moment dat coach Gjergja zijn rotaties inzette gooide de thuisploeg het over een andere boeg. De verdedigende druk werd opgevoerd tot over het volledige court wat meteen heel wat Oostendse balverliezen opleverde. De keren dat ze er toch in slaagden tot een vaak geforceerde shotpoging te komen, liet de afwerking de wensen over. 

Uiteindelijk raakte de kustploeg over het volledige tweede quarter aan zes luttele puntjes. Naast een 2/17 veldkorven waarvan 0/5 bommen, scoorde het nog twee vrijworpen. Dat de kloof aan de rust maar 33-22 was, had men vooral aan hun verdedigende skills te danken. Deze zorgden ervoor dat de thuisploeg op een afwerkingspercentage van net geen 35% (12/35) uitkwam. 

“We leverden verdedigend tot dan een puike prestatie “, reageerde coach Gjergja achteraf. “Aanvallend konden we geen weg met hun zware druk op de bal. Het veelvuldig balverlies was dan ook vaak het gevolg van de ervaring die we op dat niveau missen en dus zuiver leergeld die we moesten betalen. Ons afstandsschot was gewoonweg een ramp “, aldus Gjergja.

Lang heeft de Oostendse hoop niet geduurd. Twee bommen en een fout op een bom met drie vrijworpen tot gevolg zorgden meteen voor de beslissing (49-32). Flitsen van de altijd nuttige Thompson en een ontketenende Amar Sylla (opgeleid in Real Madrid) was het enige weerwerk dat een zwalpende kustsloep nog kon bieden. Dat hij voor provocatie een technische fout aangesmeerd kreeg was er een beetje over. Hij was veruit de beste BCO’er. 

Coach Martinez roteerde gedwee met alle twaalf zijn spelers en duwde Oostende steeds verder de dieperik in. De lijdensweg die het moest ondergaan duurde tot er een bijna dertiger (85-56) op het scorebord verscheen. Met oa 1/16 driepunters en maar liefst 23 balverliezen hadden de negen Oostendenaars geen schijn van kans. Als sterkhouders Angola (2/14) en Mwema (0/5) aanvallend blijven steken, dan worden de kansen op winst wel heel erg klein. 

In deze sterke Europese competitie waar zowat elke ploeg die een mindere start behaalde meteen een of meerdere spelers bijkoopt, zal het voor Oostende op deze manier heel moeilijk worden om alsnog iets te betekenen. En dan spreekt men nog niet over winst maar over hoe men kan vermijden dat men telkens een pandoering te verwerken krijgt. 

Volgende week start men een reeks van vijf topwedstrijden op tien dagen tijd waarvan drie keer tegen Charleroi (competitie en back-to-back beker) en tussendoor de thuiswedstrijd tegen Strassbourg en als afsluiter de verre verplaatsing naar het Israëlische Holon. Coach Gjergja kan maar hopen dat er geen nieuwe geblesseerden vallen of smeken voor een extra inzetbare speler waarbij de vraag blijft of er daar nog budgettair ruimte voor over is?

En ondertussen blijft het roeien met de riemen die men heeft. Antwoord op dit alles binnen een grote week.