Elke week verdwijnt er een slagerij in Vlaanderen: “Het is een té hard leven”

De slagerij bloedt. Elke week verdwijnt er één in Vlaanderen, en de komende jaren zal de kaalslag nog sneller gaan. Met dank aan onze supermarktgemakzucht en onze zinkende vleesappetijt. Maar er zijn er die standhouden. Door terug naar de roots te gaan: door beesten te kweken, ze zelf te slachten en te verkopen in een ouderwetse beenhouwerij. Of omgekeerd: door van hun slagerij een gesofisticeerd maaltijdbedrijf met twintig man personeel te maken. “Het is nu dat we moeten sparen, want onze winkel krijgen we aan de straatstenen niet meer verkocht.”