Harvey Weinsteins ‘persoonlijke spion’ treedt uit de anonimiteit: “Ik moest doen alsof ik een van zijn slachtoffers was”

Stella Penn Pechanac is een voormalige spion. Ze was eerder aan de slag voor het Israëlische inlichtingenbureau Black Cube, dat wordt gelinkt aan de Mossad, de beruchte geheime dienst van Israël. Ze klopte in 2016 - lang voor er sprake was van het #MeToo-schandaal - aan bij New York Magazine-journalist Ben Wallace, die op dat moment in alle stilte onderzoek deed naar diverse beschuldigingen van seksueel misbruik tegen Harvey Weinstein. Stella Penn Pechanac deed zich voor als slachtoffer Anna, maar in plaats van te getuigen over haar eigen ervaringen, viel het de journalist op dat de vrouw vooral uit was op de verhalen van andere slachtoffers van de filmproducent. Wallace rook onraad en kreeg al snel het vermoeden dat hun gesprekken door ‘Anna’ werden opgenomen.

Stella richtte ook haar pijlen op Rose McGowan, de actrice die Weinstein als eerste beschuldigde van verkrachting. Ze gebruikte opnieuw haar geloofwaardige methode en slaagde in haar opzet: onder de valse naam Diana Filip en met een moeilijk te plaatsen Europees accent deed ze McGowan geloven dat ze directrice was van een Londense vermogensbeheerbedrijf en haar graag wilde spreken tijdens een galadiner. Rose McGowan liet zich overtuigen, en binnen een periode van enkele maanden wist de spionne volledig binnen te dringen in het leven van de ‘Charmed’-actrice. “Er is niemand anders op de wereld die ik zo kan vertrouwen”, zei McGowan zelfs op een bepaald moment. Of de actrice nu in Californië of New York was, Stella was altijd en overal dichtbij.

_{(lees verder onder de foto)}

Pure oplichting, zo bleek dus. Stella was al die tijd in dienst voor Weinstein, die door de steeds luider klinkende beschuldigingen in nauwe schoentjes terecht kwam. Daar wilde Weinstein dan ook verandering in brengen: de filmproducent had de spionne de opdracht gegeven te speuren naar “informatie die hem kan helpen de publicatie van een nieuw, negatief artikel in een vooraanstaande New Yorkse krant tegen te gaan”. Hij had daarnaast nog een andere missie voor de Israëlische: “Het verkrijgen van de inhoud van een nieuw boek dat momenteel wordt geschreven, dat schadelijke en negatieve informatie over hem bevat.” 

Stella papte dus enkel aan met McGowan om inzage in haar onthullend boek te kunnen krijgen. Het gesprek met New York Magazine-journalist Ben Wallace had dan weer tot doel te achterhalen of er nog meer beschuldigingen tegen Weinstein liepen en ervoor te zorgen dat deze nooit het daglicht zagen. “Weinstein werd gerespecteerd, iedereen wilde voor hem werken, met hem. Hij werd geconfronteerd met ernstige beschuldigingen en er waren vermoedens dat er een negatieve campagne tegen hem werd gevoerd”, zegt de spionne in een exclusief interview met Mail on Sunday. “Ik heb eerder aan soortgelijke zaken gewerkt, dus het was weer zo’n ‘standaardgeval’, een commercieel negatieve campagne. Maar dan op veel grotere schaal omdat het om Weinstein ging.”

“Harvey was er 100 % zeker van dat ze hem wilden pakken”, gaat ze verder. “Dus toen ik hem ontmoette, was hij erg kwetsbaar. Hoewel hij een enorme reputatie van krachtig, sterk en dominant had. Hij zei: ‘Iemand probeert me te pakken. Ik heb je hulp nodig. Alles wat ze zeggen is een leugen. Ik heb nooit iets gedaan dat niet wederzijds was. Iemand probeert mij, mijn bedrijf én mijn gezin te ruïneren en ik moet weten wie dat is.”

_{(lees verder onder de foto)}

Hoewel Stella bedenkelijk te werk ging, benadrukt ze dat het om niet meer dan een zakelijke deal ging. “Op dat moment was het gewoon een klus om te klaren”, legt ze uit. “Het moet echt diepgaand zijn, je moet de rol en dus het personage heel goed kennen. Eigenlijk is het allemaal gewoon theater, toch?” 

Toch was de innige band met Rose McGowan niet helemaal opgezet spel, aldus Stella nog. “In veel opzichten lijken we erg op elkaar, dus de connectie was echt. In een parallel universum, in een andere dimensie, in verschillende omstandigheden, hadden we echt vriendinnen kunnen zijn. Hoewel de omstandigheden een leugen waren, was het menselijke aspect wel echt. Ik denk dat ze heel dapper is, heel sterk, en ik ben een groot voorstander van wat ze deed. Het spijt me dus als ze zich ooit verraden of gekwetst voelde door iets dat ik moest doen. Het spijt me dat ik onder valse voorwendselen in haar leven was. Het was nooit mijn doel om haar pijn te doen.”