Ludo Van Campenhout stopt als schepen na nieuwe opname in afkickkliniek: ‘Gecontroleerd drinken: dat gaat niet. Het is alles of niks’

Veerkracht: als iemand het heeft, dan wel Ludo Van Campenhout (53), inmiddels al 17 jaar schepen. Hoe diep hij ook wegzakt in zijn verslaving, telkens krabbelt hij weer recht. Zo ging het in 2012, in 2017 en ook nu. Steeds hield N-VA hem de hand boven het hoofd en kon hij verder als schepen, vandaag bevoegd voor Sport, Diamant en Markten en Foren. Maar geen enkel krediet duurt eeuwig en drie dagen. En dan komt ooit de vraag: hoe lang hou je dit nog vol? Als mens én als partij?

“Dat ik herhaaldelijk hervallen ben, maakte het te moeilijk voor de partij en mezelf”, zegt Van Campenhout, die vrij fit oogt. “Stoppen vanaf oktober volgend jaar geeft me de kans om nog het olympisch herdenkingsjaar mee te pikken (Antwerpen was gaststad van de Spelen in 1920, red.) en een aantal projecten af te werken. Ik kan ook mijn opvolger laten meelopen.”

N-VA maakt in januari bekend wie de nieuwe schepen wordt. Favoriet lijkt fractieleider en ex-federaal kamerlid Johan Klaps, maar voorlopig laat N-VA niet in zijn kaarten kijken.

Binnenstebuiten gekeerd

Van Campenhout vecht al een decennium tegen de drankduivel. Begin 2012 kickte hij drie weken af op Curaçao. Vijf jaar later volgde een nog intensievere kuur bij de Broeders Alexianen in Tienen. Dit jaar begon de ellende na de federale verkiezingen van 26 mei. “Het beest in de fles is zich weer gaan roeren”, vertelde zijn partner Rosalie Bogaard begin november in deze krant. “Ludo raakte net niet verkozen in de Kamer en daar was hij kapot van.”

Tegen oktober werd de situatie onhoudbaar. Van Campenhout lag anderhalve week in het ziekenhuis. “Ze hebben me binnenstebuiten gekeerd. Mijn organen bleken nog in orde. Daarna hebben ze in een andere instelling drie weken aan het mentale front gewerkt. Je leert dan wat je moet doen om niet te hervallen.”

Echt in details gaat Van Campenhout niet. Maar van één zaak lijkt hij nu toch voorgoed overtuigd: vanaf nu is elke druppel drank er één te veel. “Ik heb me vaak genoeg de vraag gesteld tijdens de therapie waarom ik na cleane periodes altijd weer herviel. Gecontroleerd drinken: dat lukt niet als je een probleem van mijn orde hebt. Het is alles of niets.” Dé vraag is natuurlijk of hij de resterende tijd van zijn politiek leven de valkuilen zal kunnen ontwijken. Denk maar aan de vele recepties. “Het belangrijkste is de absolute trouw aan de psychische nazorg. Kijk, wanneer ik een drukke agenda had en me fysiek goed voelde, sneuvelden die therapiesessies. Dat mag dus niet meer. Er is geen alternatief.”

Fons Duchateau, Antwerps N-VA-voorzitter en schepen, beklemtoont dat Van Campenhout niet is gedwongen om te stoppen. “We hebben Ludo de tijd gegeven om te herstellen. Dan zijn we samen rond de tafel gaan zitten. We hebben alle uitdagingen van zijn job tegen het licht gehouden en samen een eindpunt gezocht. September 2020 is heel snel uit de bus gekomen. Dan kan hij nog enkele mooie projecten ‘oogsten’ en is de kans op hervallen veel kleiner.”

Een leven zónder politiek: voor een stemmenkanon als Van Campenhout die altijd graag onder zijn kiezers kwam, wordt het een uitdaging. “Toen ik als kleine jongen op de Grote Markt liep, droomde ik er al van om ooit in het stadhuis te zitten. Daarom ben ik ook blij met de erfenis die ik achterlaat. Antwerpen is in goede zin veranderd.”

Hij poseert trots voor zijn trofeeënkast én zijn racefiets. “We hebben veel sportevenementen naar hier gehaald: de Ronde van Vlaanderen, het EK Hockey, de World Outgames, het WK Turnen... In 2021 zijn we de startplaats van het WK Wielrennen. Dat levert een stad veel omzet op. Ik ben ook fier op het olympisch trainingsbad dat in een jaar tijd klaar was, op het Sportcentrum Wilrijkse Plein én op de Velo. Die deelfietsen zie je op acht van de tien lukraak gemaakte foto's in de stad.”

Boksen en lopen

Intussen werkt Van Campenhout aan zijn conditie. “Ik ben vorige week al gaan boksen en lopen.” Of de Antwerp Night Marathon - op 12 september 2020 - nog iets voor hem wordt? “Het zou kunnen dat ik start. Maar ik weet ook heel goed hoe zwaar een marathon is. Ik heb er zes gelopen. De laatste in 2013, in Jeruzalem. Buiten de lobby van het hotel was daar geen enkele meter plat (lacht). Die marathons waren ook het bewijs dat ik lange periodes zonder drankproblemen had. Want dat gaat niet samen.”

Wélke job hij straks wil, daar heeft hij nog niet over nagedacht. “Ik ga me nu concentreren op mijn laatste tien maanden, zodat ik alles goed doe. Maar ik denk wel dat een volgende job in brede zin met Antwerpen te maken zal hebben. Privé of publiek? Alle pistes liggen open.” Of werpt N-VA hem een reddingsboei toe? “Daar is niet over gesproken”, zegt Duchateau. “Slechts één zaak telt nu: dat Ludo zijn mandaat voor de volle 100 procent kan afwerken. We blijven hem steunen.”