Nathalie Meskens is blij dat ze intussen een klein buikje heeft: “Nu zien ze tenminste dat ik zwanger ben”

“Veel vrouwen vragen of ik niet misselijk ben, maar ik moet hen altijd teleurstellen”, lacht Nathalie. “Tot nu toe is het een droomzwangerschap. Ik heb ook geen vreemde goestingskes, ik eet alleen wat meer. Je denkt toch altijd dat je voor twee moet eten, ook al is dat eigenlijk niet nodig.”

“Heel plezant. Bij elke echo zit ik vol bewondering te kijken. Dat is een wonder van de natuur, iets magisch. Je moet alleen maar voor jezelf zorgen, want de natuur heeft het zo geprogrammeerd dat al die cellen doen wat ze moeten doen. En voor je het weet heb je een baby’tje dat alles heeft wat het nodig heeft – in miniatuur. Het moet alleen nog groeien. Ik ben wel blij dat ik intussen een klein buikje heb, zodat mensen ook zién dat ik zwanger ben. Tot voor kort was het meer van: ‘Heeft die nu te veel gegeten?’ (lacht) Ik voel me ook heel vrouwelijk.”

“Ja en daar hadden we stiekem wel op gehoopt. Ik omdat ik dat ken, hè, ik ben zelf een vrouw. Voor mijn lief is het dan weer bijzonder omdat de band tussen vader en dochter toch iets speciaals is. We zijn superblij.”

“Stilletjes aan wel, maar ik ben er nog niet helemaal uit hoe we die precies gaan inrichten. Gelukkig duurt een zwangerschap vrij lang (lacht). Telkens ik een babywinkel binnenstap, schrik ik er toch van hoeveel zo’n kindje nodig heeft. Dan loop ik daar twee uur rond, en dan heb ik nog niet de helft gezien.”

“Gelukkig hebben veel van mijn vriendinnen al kinderen. En zij delen niet alleen hun ervaringen met mij, maar ook hun spullen. Zo heeft een vriendin van mij het wiegje van haar kindje cadeau gedaan. Zalig, hè. Het moet niet allemaal nieuw zijn.”

“We zijn volop aan het brainstormen en we hebben al een paar voorkeuren, ja. Maar het moet vooral een naam zijn die bij haar past. Daarom overwegen we nu om een aantal opties open te houden, en pas bij de geboorte een naam te kiezen. Zodra we haar gezien hebben.”