Naar Thailand met kinderen: zo beleef je een trip om nooit te vergeten

FIETSEN IN BANGKOK

Klinkt misschien als zelfmoord, maar is het absoluut niet. Tenminste, als je met de juiste organisatie in zee gaat. En dat is sowieso: Co van Kessel. Co was een Nederlander die meer dan dertig jaar geleden met fietstours in Bangkok begon. ‘Papa’, zoals de Thaise gidsen hem ietwat creepy noemen, is intussen niet meer, maar zijn fietsbedrijfje floreert. Er is dan ook geen betere manier om te zien hoe doodgewone mensen in Bangkok wonen en leven.

Je rijdt dwars door de nauwe kronkelsteegjes van Chinatown, waar geen auto te bespeuren is, via een overdekte markt, voorbij winkeltjes en werkplaatsen, langs het water... En overal knikken de locals je vriendelijk toe, want de gele fietsen kennen ze allemaal. Nu en dan stap je af voor een bezoek aan een tempel of om ergens iets te proeven.

Wij deden de tocht met een driejarige op een zitje vooraan, en voelden ons geen moment onveilig. De groep is tamelijk klein en, naast de gids, fungeert een andere medewerker als rode lantaarn: zeer welkom bij eventueel gesukkel.

Zodra kinderen behendig genoeg zijn om zelf te fietsen, mogen ze dat trouwens ook, want de tours zijn zodanig uitgestippeld dat fietsen er een pak veiliger lijkt dan in onze eigen steden, om eerlijk te zijn.

Hoewel we een heel aantal highlights van Bangkok zagen, zal dit met voorsprong mijn mooiste herinnering blijven. Alleen al omdat je een gebied doorkruist waar verder haast geen toerist te zien is.

Info, prijzen en reserveren via covankessel.com

SLAPEN OP HET WATER IN KHAO SOK

Deze ervaring staat bovenaan op mijn lijstje voor ons volgende bezoek aan Thailand, want je wacht om evidente redenen beter tot je kind al kan zwemmen.

National Park Khao Sok is een parel in het zuiden. Olifanten leven er vrij en blij, je hebt er watervallen en jungle en kunt er ’s nachts de prachtigste sterrenhemels zien. Je slaapt bijvoorbeeld in een van de twintig drijvende tenten van het rainforest camp op het meer Cheow Lan. Het kamp werkt met wind- en zonne-energie en heeft een eigen zuiveringsinstallatie. Overdag ga je op safari – te voet en per kano – en mag je olifanten van dichtbij bewonderen.

Vrienden en kennissen die al in Khao Sok kwamen, zijn er laaiend enthousiast over. Het park zelf bestaat nog maar sinds 1980, maar het gaat om een van de oudste regenwouden op onze planeet: 160 miljoen kaarsjes, alsjeblief.

Extra troef: je kan erheen met de nachttrein van Bangkok naar Surat Thani. Ook een avontuur.

Op tijd boeken (ook de nachttrein) is een must, rainforestcamp.com

STREETFOOD PROEVEN IN AUTOLOOS PHUKET OLD TOWN

Het district Phuket is het toeristische hart van Thailand, aka ‘het Frankrijk van Azië’. Moet je het daarom mijden? Zelf vind ik van niet, alles draait om wat je bezoekt en waar je wegblijft. Wij logeerden een paar dagen in The Slate aan Naiyang Beach, vlak bij de luchthaven: gezellig en nog lang niet platgelopen. Plus, de zee is er kalm en niet diep. Ideaal wanneer je reist met klein grut.

Ook Phuket Old Town, met zijn kleurige, Sino-Portugese huisjes, bleek een aangename verrassing. Op zondag wordt een deel van de stad autovrij gemaakt – zucht van verlichting – én je hebt er (naast een paar hippe koffiebars) een gezellige markt aan Thalang Road. Honderden meters aan geuren, kleuren en texturen, af en toe onderbroken door een karaokepodium waar een Thaise variant op ons schlagergenre door de boxen knalt. Het betere braderijgevoel, maar dan exotisch: dat is ook voor kinderen dik feest. De markt is een gedroomde stoomcursus streetfood. Wie durft, bijt er in een gefrituurde krekel op een stokje. Goeie manier om voor eeuwig het respect van je kroost te verdienen. Zorg er wel voor dat je elkaar niet kwijtspeelt; het heeft hier wat weg van een mierenhoop.

Heb je je nog niet helemaal volgevreten, trek dan naar The Cook, een kindvriendelijk restaurantje dat een bizarre mix van Italiaans en Aziatisch serveert. Green curry pizza, dat moet je eens geproefd hebben.

The Cook, 101 Phangnga Rd, op Facebook: The Cook Restaurant. 

MET EEN TUKTUK RIJDEN OP KOH LANTA

We hebben een paar keer een tuktuk genomen in Bangkok. Maar nu ik beter weet, zou ik toch aanraden om in de hoofdstad slechts heel sporadisch in zo’n blitse mobiel te stappen. Neem voor de rest gewoon een taxi en doe je gordel aan. Oké, een tuktuk is dolle pret, zeker als er discolichtjes aan boord zijn, maar intussen las ik dat Thailand – na Libië – het dodelijkste land ter wereld is wat verkeer betreft. 74 procent van de slachtoffers reed (mee) met een scooter, motor of tuktuk, slechts 12 procent zat in de auto.

Neem dan liever een tuktuk op een rustigere plek, bijvoorbeeld op het kindvriendelijke, overzichtelijke eiland Koh Lanta. De chauffeurs zijn voornamelijk vrouwen, wat ik persoonlijk positief vind want ze geven minder gas op die lollie. En ze proberen hun karretjes zo kleurig en opvallend mogelijk te pimpen. Je klimt er aan boord van een Musti-mobiel of eentje speciaal voor Spider-Man-fans. Eventuele bestemming: Lanta Animal Welfare, een ngo die een beter leven biedt aan zieke en slecht behandelde honden en katten. Je kan de dieren bezoeken, een handje toesteken, en er is een kattencafé.

Nog even terzijde: een vriendin die met haar dochtertje naar het kleine eiland Koh Yao Noi reisde – ook een aanrader met kinderen! – vertelde me dat ze zélf een tuktuk hadden kunnen huren voor een paar dagen. Heel leuk en handig was dat geweest, maar nadat ze hun reis verderzetten, kregen ze een paar keer van locals te horen hoe onverantwoord dat eigenlijk was.

Het dierenasiel: lantaanimalwelfare.com

SNORKELEN EN VAREN MET EEN AUTHENTIEKE LONGTAILBOAT

We hadden pech. Dikke pech. Tijdens onze week op het eiland Koh Lanta boekte ik twee dagtrips met een longtailboat bij een bedrijfje dat hoog aangeschreven staat en bewust ver weg blijft van de grote massa in de speedboten.

Op de ochtend van de eerste trip, die ons naar de piepkleine eilandjes Koh Rok Nok en Koh Rok Nai zou voeren, bleek de zee te wild en konden we niet vertrekken. Dagje zwembad dan maar, in het fijne Crown Lanta Resort. De tweede trip zou ons, met koffers en al, naar Koh Phi Phi brengen, waar we verder de ferry naar Phuket wilden nemen. De zee had duidelijk een ochtendhumeur maar het was ‘veilig’ volgens onze ervaren kapitein. Up to us. Zoals ik wel vaker ervaarde in Thailand: ze geven je een aantal puzzelstukjes, maar de puzzel moet je zelf leggen. Mijn vriend zei nee, ik zei ja en dus sleepten we kind én bagage mee de boot in.

Koh Phi Phi was anderhalf uur varen en na ongeveer tien minuten op zee begon de spijt te knagen. Oké, het was dan misschien veilig, maar we werden kletsnat terwijl de boot stijgerde op de golven. Ik zal nooit vergeten hoe onze toen net driejarige dochter, van kruin tot tenen als een soort worst in een klamme standhanddoek gewikkeld, maar bleef blazen op het fluitje van haar zwemvest. Fwoet, fwoet, wat doen jullie me aan?

De tocht zou een hele dag duren – snorkelen, beetje eten, dat beroemde strand uit The Beach zien... – maar nog geen drie uur later stonden we als drie verzopen konijnen met natte koffers in de ferryhaven van Koh Phi Phi. Dag en bedankt, kapitein. En die haven was al helemaal een toeristische bad trip. Het leek wel een zuidelijke variant van Khao San Road in Bangkok, de straat die wel eens ‘backpackers heaven’ wordt genoemd, maar ‘Dantes hel’ zou er beter bij passen.

Soit. Waarom ik zo’n tochtje met een longtailboat toch zou aanraden? Omdat het, op een zonnige dag en bij een kalme zee, prachtig moet zijn, onvergetelijk maar dan in de juiste zin van het woord. Omdat ik het bedrijfje waarmee we in zee gingen nog altijd een warm hart toedraag. Omdat de reviews laaiend zijn. Ik had zelf maar niet de stoere moeten uithangen.

Snorkeltrips bij Lanta Dream & Paradise via lantalongtailboat.sitew.org

BETOVERD WORDEN IN DE GROTTEN VAN KHAO SAM ROI YOT

Een tip van een goeie vriendin: Khao Sam Roi Yot (vrij vertaald: de berg met driehonderd pieken) is een natuurpark aan de oostkust van het schiereiland, op zo’n 250 kilometer van Bangkok. De grootste troef is het grottenstelsel Tham Phraya Nakhon. En hoera, je kunt er makkelijk met kleine kinderen naartoe. De grotten bereik je na een boottochtje en een haalbare trekking van een half uur vanaf het dorpje Ban Khung Tanot. Hier komen vooral binnenlandse toeristen op af. Fototoestel in de aanslag, want van de twee grote grotten vol stalagmieten en stalagtieten is het dak ingestort, dus het zonlicht stroomt er prachtig binnen. In één ervan werd ooit een paviljoentje gebouwd. Betoverend mooi.

Aan deze kuststrook is het ­trouwens lekker gemoedelijk. Vissersbootjes spelen er nog de hoofdrol en heb je geluk, dan spot je massa’s minikrabbetjes die niet groter zijn dan een vingernagel. In sommige hotels (zoals het kindvriendelijke The Beach Village Resort in Sam Roi Yot) kun je fietsen lenen.

OLIFANTEN KOESTEREN IN CHIANG MAI

Toen ik onze reis uitstippelde, was ik in dubio. Het leek me fantastisch om eens een olifant van heel dichtbij te kunnen zien, maar ik kende de misbruikverhalen en probeerde daarom een verantwoord alternatief te vinden. We bezochten uiteindelijk het Elephant Jungle Sanctuary in Phuket, dat zichzelf bestempelt als ‘ethisch olifantenavontuur’. Honderden laaiende reviews op Tripadvisor trokken me over de streep. Hier geen tochtjes op die arme dieren, maar we mochten de olifanten wel mee verzorgen, ze voederen en zelfs met hen het water in gaan voor een modderbad. Joviale gidsen, schijnbaar relaxte olifanten, een fijne voormiddag kortom. En op geen enkel moment is er bij mij een alarm afgegaan.

Toen vrienden maanden later langsgingen, ook met kinderen, bleek dat ik me toch wat had laten vangen. Zij hadden de kans om in vertrouwen met een van de verzorgers te praten. De man zei bijvoorbeeld dat de olifanten eigenlijk helemaal niet zo houden van modder en dat ze gedwongen worden om zich koest te houden in het water. Het ethische praatje zou grotendeels business as usual zijn.

Teleurgesteld in mijn eigen inschattingsvermogen vroeg ik Marc Pierard, een gerenommeerd onderzoeker die gespecialiseerd is in het gedrag van paarden en olifanten, om tips: zie hieronder.

Een adresje dat je wél met een gerust hart kunt bezoeken? De Thai Elephant Conservation Center bij Chiang Mai huisvest een vijftigtal Aziatische olifanten en zelfs een paar witte, die eigendom zijn van de Thaise Koning. Er is ook een ziekenhuis waar gewonde olifanten van over hele land naartoe worden gebracht.

Info over de locatie in Chiang Mai via Tripadvisor. Meer écht ethische adressen via trefpuntazie.com 

OLIFANTEN BEZOEKEN: DIT ZIJN DE DO’S & DON’TS

Olifanten hebben een gevoelige huid. Bedank dus vriendelijk als je een dier mag wassen met een ruwe borstel. Op vele plekken moeten olifanten verplicht meermaals per dag het water in met bezoekers, en zich vervolgens koest houden. Niet oké. Waar de dieren wel van houden, is een douche met de tuinslang. Go ahead!

Hebben de dieren een schuilplaats voor de regen en de zon? Kunnen ze zich vrij bewegen? Als de olifant (tijdelijk) aan één poot vast­gemaakt is aan een boom, en nog wat bewegingsvrijheid heeft, is dat niet per se een alarmsignaal. Zijn de dieren aan verschillende poten vastgeketend, of zie je littekens onder aan hun poten door de ketenen, pak dan je biezen.

Zijn de randen van de oren ongehavend? Gekartelde oren wijzen op zware mishandeling tijdens de prille jaren. Gescheurde en brokkelige nagels? Voeten met wonden? Het dier wordt niet goed verzorgd en moet te vaak op asfalt of beton lopen en stilstaan.

Ga niet naar een plek waar olifanten kunstjes moeten opvoeren. Springen of op de achterste poten staan, daar kan een olifant op termijn zware letsels aan overhouden.

De slurf verraadt of een olifant ontspannen en blij is. Hangt die tot aan de grond, dan is dat een goed teken. Bij stress spant een olifant de spieren in zijn slurf op, waardoor hij verkort.

Op een olifant rijden, is haast altijd niet oké. Heel soms kan het wel. Voor een olifant kan het ook fijn zijn om een paar keer per dag zijn afspanning te verlaten en een wandeling te mogen maken. Als er slechts één of twee mensen plaatsnemen op zijn rug, en als er een platform gebouwd is zodat de olifant niet moet gaan zitten om iemand te laten op- of afstappen, gaat het niet om mishandeling. 

OOK NAAR THAILAND? 

Boeken: Thailand-kenner Connections biedt massa’s uitstappen en hotels op maat van (kleine en grotere) kinderen. Ook transfers kun je via hen regelen. Kinderen krijgen bovendien een leuk boekje vol weetjes en uitdagingen mee op reis. Hoofdpersonage is het stripfiguurtje Casper Brits, een jonge wereldreiziger. Er is ook een 13-daagse Casper Brits-rondreis op kindermaat (v.a. 799 euro). Die start in Bangkok, gaat via Khao Sok en eindigt met luilekkeren op Koh Samui. Meer info via connections.be

Reizen: wij vlogen met Emirates, met een tussenstop in Dubai, naar Bangkok. Terugvliegen deden we van op Phuket. Probeer met kinderen een overstap midden in de nacht te vermijden want voor hen is het sowieso al een stevige trip. Thai Airways vliegt rechtstreeks vanaf Brussel.