Hersengymnastiek met Koen Geens
Het was zeven uur in de ochtend toen de paars-gele partijvoorzitters hun opwachting maakten in de turnzaal van het gemeenteschooltje van Voortkapel, in de diepe Kempen. Allen droegen zij op vraag van koninklijk opdrachthouder Koen Geens een joggingbroek en een T-shirt met partijlogo. Het humeur van de partijvoorzitters was niet echt schitterend te noemen. Paul Magnette en Georges-Louis Bouchez hadden in het holst van de nacht hun warme bedje moeten verlaten, West-Vlaming Joachim Coens al niet veel later. Bart De Wever had al in de file gestaan op de E313. Conner Rousseau was de slimste geweest: hij was ten huize van Gwendolyn Rutten blijven slapen, in Aarschot, op twintig minuutjes rijden van Voortkapel.
Het turnzaaltje was geen toonbeeld van gezelligheid, met dat koude buislamplicht en die galmende akoestiek. Maar dat had geen enkele invloed op het enthousiasme van de koninklijke opdrachthouder, die een ouderwets zwart scheidsrechterspak droeg en een fluitje aan een koordje aan de hals.
"Vrienden", zo sprak hij, "Ik ga geen rondjes draaien om dan te besluiten dat er nieuwe verkiezingen moeten komen, ik ben vast van plan om iets van mijn opdracht te maken. De bedoeling van deze bijeenkomst is uw hersenen te stimuleren, zoals beschreven op mijn favoriete nieuwssite vrtnws.be. We gaan eraan beginnen!"
Kokhalzen
Koen Geens wees op een tafeltje waarop zich zes grote glazen water bevonden, die de voorzitters in een keer tot zich dienden te nemen. Wat met enig gekokhals gepaard ging, vooral bij de Franstalige partijbazen. Vervolgens deed Geens diezelfde grote glazen nog eens vol, deze keer met versgeperst granaatappelsap, wat bij allen geluiden van afgrijzen ontlokte.
De wenkbrauwen gingen andermaal omhoog toen de opdrachthouder van Filip naar een hoek van de turnzaal wees, waar zich 6 kleine lavabootjes bevonden, met evenveel bekertjes en tandenborstels.
"Ik heb al gepoetst!", protesteerde Conner Rousseau. "Dat zullen we dan eens nakijken", antwoordde Koen Geens onverstoord, waarop hij zo’n klein venijnig tandartsenpincet bovenhaalde en in het gebit van de SP.A-voorzitter begon te peuteren.
Mocht u dit te degoutant vinden om te lezen, bedenk dan dat het politieke theater tot nu toe ook niet echt smakelijk is geweest.
De Kabouterdans
"En nu gaan we dansen!", riep Geens vrolijk, "want dansen stimuleert het brein!"
De turnzaal van het gemeenteschooltje vulde zich met de rijke en onweerstaanbare klanken van de Kabouterdans. Eerst stroef maar dan alsmaar soepeler zetten de gewrichten van de partijvoorzitters zich in beweging, weliswaar alleen aan Vlaamse zijde. Georges-Louis Bouchez en Paul Magnette keken onbegrijpend toe hoe hun collega’s wild uit de bol gingen.
"Pour les Wallons la même chose!", kreet Koen Geens.
Waarna La chanson de Plop weerklonk, want, jaja, het succes van Studio 100 houdt niet op aan de taalgrens.
Er werd gedanst dat de stukken eraf vlogen.
In het midden van het bed
Het was middag toen de partijvoorzitters helemaal uitgeput op de parketvloer lagen uit te hijgen, zolang had de danstherapie geduurd. Met moeite worgden ze een gezonde lunch van bladsla, volle granen en vette vis naar binnen.
"Tijd voor een middagdutje!", kondigde de onvermoeibare koninklijke opdrachthouder aan, "want slapen is goed voor de hersenen."
Voor het eerst die dag waren de voorzitters het helemaal met hun gastheer eens.
"Ik wil in het midden van het bed liggen!", zei Joachim Coens. "De macht der gewoonte nietwaar."
Gwendolyn Rutten wilde per se naast Georges-Louis Bouchez gaan liggen, maar die had zich al naast Bart De Wever neergevlijd. Conner Rousseau legde zich ergens neer waar hij niet in de weg lag.
Algauw vulde het zaaltje zich met veeltonig gesnurk. Koninklijk opdrachthouder Koen Geens keek tevreden toe. Het ontgiftingsproces van de hersenen was in volle gang. Hier schikte hij een dekentje, daar legde hij een hand boven de lakens. Mijn bedje is gespreid, schoot hem een woordspeling te binnen. Hij grijnsde een tsjevengrijns.
Twee uur later werden de partijvoorzitters goedgemutst, monter en fris wakker.
"Zullen we die regering nu maar rap vormen?", stelde Bart De Wever voor.
"Vaneigens!", klonk het uit volle borst bij zijn collega’s.
"Ga maar naar huis, Koen", sprak CD&V-voorzitter Coens tot zijn ongewenste rivaal, "we hebben u niet meer nodig."
VRT NWS wil op vrtnws.be een bijdrage leveren aan het maatschappelijk debat over actuele thema’s. Omdat we het belangrijk vinden om verschillende stemmen en meningen te horen publiceren we regelmatig opinieteksten. Elke auteur schrijft in eigen naam of in die van zijn vereniging. Zij zijn verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst. Wilt u graag zelf een opiniestuk publiceren, contacteer dan VRT NWS via moderator@vrt.be.