Vrouwenraad wil campagne tegen partnergeweld: ‘De impact van de huidige maatregelen is enorm’

Heeft de coronacrisis een impact op partnergeweld?

“Natuurlijk is de impact van de huidige maatregelen enorm. Stel je maar eens voor dat je nu als vrouw samen met een machtswellusteling vastzit in je huis. We weten dat normaal een op de zeven vrouwen slachtoffer wordt van partnergeweld. Andere landen signaleren nu een stijging: in China bleek er drie keer zoveel huishoudelijk geweld te zijn tijdens de lockdown, in de buurt van Parijs zien ze 30 procent meer meldingen binnenstromen. Dat zal hier hetzelfde zijn.”

Uit wat leidt u dat af?

“Uit de berichtgeving van de verschillende hulplijnen, zoals Awel of 1712, die nu veel meer oproepen van stresssituaties binnenkrijgen. Dat de coronacrisis een impact heeft staat als een paal boven water.”

“Daarom dat we oproepen om nu extra aandacht te hebben voor de meest kwetsbare vrouwen in onze samenleving, zoals prostituees, sans-papiers en vrouwen in centra voor vluchtelingen. Zo kunnen vrouwen zonder papieren nu niet terecht in vluchthuizen. Daar kunnen creatieve oplossingen voor gevonden worden. Waarom geen hotelkamer gebruiken? Die staan nu toch leeg.”

‘De huidige crisis toont hoe precair de preventieve maatregelen zijn’, schrijven jullie. Is de situatie dan zo erg?

“Ja, dat zeggen we al een tijdje. België heeft in 2011 het Verdrag van Istanbul ondertekend. Daarin engageert België zich om van de strijd tegen geweld op vrouwen een prioriteit te maken. We vinden dat ons land daar op heel wat zaken nog tekortschiet.”

“Kijk nu naar preventie, daar zou nog veel meer kunnen gebeuren. Waarom kan er geen grote sensibiliseringscampagne komen? Nu doet elke minister gedurende veertien dagen iets op zijn eigen domein. Maar dat moet een ruime en globale campagne worden. Vergelijk het met de bobcampagnes: iedereen weet wat dat is. Dat moeten we ook zien te bereiken voor het hulplijn 1712. Dat is de hulplijn van de Vlaamse Gemeenschap voor vragen over geweld. Ik daag u uit om straks in de straat enkele mensen te vragen of ze het nummer kennen: niemand weet dat. Dat moet veranderen: net zoals iedereen weet dat je 112 moet draaien voor hulp, moet iedereen weten dat 1712 er is voor problemen rond geweld.”

“Al is er ook met dat hulplijn een probleem: het is alleen bereikbaar op werkdagen en tijdens de werkuren. Terwijl de meeste problemen zich pas daarna voordoen. Mensen die mailen moeten soms dan weer twee dagen op antwoord wachten. Dat nummer moet permanent bemand worden en direct doorverbonden kunnen worden naar hulpdiensten.”

Volgens jullie gaat het in de Franstalige Gemeenschap iets beter. Hoe komt dat?

“Daar zijn sinds kort drie vrouwelijke ministers van Gelijke Kansen die elkaar gevonden hebben. Ze richtten een taskforce op die ook concrete maatregelen neemt en maken er geld voor vrij. Dat is net onze hoop: dat de gemeenschappen vandaag op de conferentie van elkaar kunnen leren.”