Dagboek uit de frontlinie: “Je merkt onder het personeel: dat is nog lang niet gedaan. Maar de routine komt erin”

“Het blijft raar om toe te komen in het ziekenhuis. Zo veel consultaties die stilliggen, mensen die geen bezoek mogen krijgen, het is een andere sfeer. Het ziekenhuis is afgesloten, wij nemen een andere ingang dan anders. En we hebben er plots veel collega’s bij. Ondersteunende verpleegkundigen van andere afdelingen met wie we anders nooit in contact komen, maar die ons nu bijstaan. Dat schept weer andere banden.”