Het motto van Karl Vannieuwkerke: “Geniet van de kleine dingen”

“In de loop der jaren ben ik steeds harder gaan streven naar een goed evenwicht tussen werken en genieten van het leven. Mijn gevecht tegen speekselklierkanker, zes jaar geleden, heeft dat proces in een stroomversnelling gebracht. De ochtendlijke ritten van Diksmuide naar mijn bestralingstherapie in Gent deden me stilstaan bij alles wat mijn leven inhoudt. En alles wat er nog op me af zou komen. Mijn prioriteiten zijn veranderd. In de rush van het leven zou ik nooit tijd gemaakt hebben om ’s ochtends bij de vijver in de tuin een uur te blijven rondhangen. Gewoon om naar de vissen tussen de waterlelies te kijken.”

“Het positieve aan de coronacrisis is dat er plots weer mensen in mijn leven zijn met wie het contact wat verwaterd geraakt was. In de media moet je je plek toch wat afdwingen. Carrière maken, daar kruipt veel tijd en energie in. Je sociale contacten schieten er het eerst bij in. Nu oude vriendschappen via telefoon en Skype nieuw leven ingeblazen werden, zijn onze zomeravonden zonder Tour verzekerd. Zodra het mag, zullen ze opgevuld worden met etentjes en barbecues.”

“In mijn werk ben ik veel efficiënter geworden. De jongste jaren kan ik makkelijker hoofd- en bijzaken scheiden, durf ik de voorbereidingen van mijn programma’s iets meer uit handen te geven. Ik vertrouw blindelings op mijn vaste eindredacteurs, Thomas en Leendert. Als ze tijdens een live-uitzending in mijn oortje zitten, voelen ze me perfect aan. Het maakt me dankbaar, geeft me ademruimte. Mijn vriendin zit nog in die levensfase van carrière maken, gas geven en je toekomst verzekeren. Af en toe probeer ik de corrigerende factor te zijn, maar er zijn evengoed momenten dat ze er geen oren naar heeft.”

“Telkens als ik op een mooi plekje ben, denk ik: hier zou ik honderd jaar kunnen worden. Volgend jaar word ik vijftig. Soms denk ik: zou ik al over de helft zijn? En: is honderd een realistisch doel? Het is mooi om na te streven. Mijn leeftijd, daar lig ik niet wakker van. Toen ik afgelopen ­zondag met een maat ging fietsen, hebben we heel wat ­jongeren voorbijgestoken. Age is just a number. En na alle levenslessen die ik al kreeg, ben ik ervan overtuigd dat het stuk dat nog komt, schoner zal zijn dan wat al voorbij is. En op mijn leeftijd beleef ik, met een kleine van één jaar in huis, alle kleine momenten heel intens. Jack, die ’s ochtends met een boterham in de hand meewiegt op de jarentachtigmuziek op de achtergrond, dat is heerlijk genieten.”

“Bij elke tegenslag die niet levensbedreigend is of je leven overhoophaalt, hoef je niet te lang stil te staan. Vóór mijn ziekte kon ik me heel boos maken over slechte punten van de kinderen. Mijn dochter is vrij plichtsbewust, mijn zoon neemt het allemaal nogal luchtig op. Vooral nu, met het thuisonderwijs, begint Jef er echt wel de kantjes van af te lopen. Met een mentaliteit van: ’t boeit nie. Och ja, dan moet hij zelf maar ontdekken wat boeit. En als hij met zijn hoofd tegen de muur botst, dan is het zo. Op zich is het wel een verstandige jongen, hoor. En het is best een kwaliteit om te weten hoe je je capaciteiten moet doseren.” (lacht)

“In de zomertalkshow ‘Vive la vie!’ wil ik met mijn gasten het leven vieren. Vanop mooie locaties in heel Vlaanderen. Om kijkers het gevoel te geven dat vakantie in eigen land zo gek nog niet is. Later deze zomer wil ik samen met mijn gezin en vrienden een fietsvakantie door België maken. Een lang gekoesterd plan, dat er eindelijk van komt. Wat helpt, is dat onze zomers de jongste jaren heel mooi zijn.”

“Met mijn boerderijtje op twee hectare noemen ze mij hier in Diksmuide boer Charlie. Het leven ‘op den buiten’ is prachtig. Met veel goesting ben ik deze lente begonnen met een eigen groentetuin. Wat gebakken patatjes met rozemarijn uit de eigen tuin, dat smaakt zoveel beter en gezonder. Ik kan er ook enorm van genieten om bij valavond het gras nog te maaien of hout te hakken. Daarna kruipen Caroline en ik, proper gewassen, samen op de zetel om te netflixen. Of drinken we samen een glas op de binnenkoer. Met de lichtjes aan. Dat is zo gezellig.”