De 5 boeken die het leven van Bert Verbeke hebben veranderd

Gewezen "Thuis"-acteur Bert Verbeke (33) houdt zich nu vooral bezig met muziek en theater. Ondanks het feit dat hij veel toneelteksten leest voor zijn werk, is het verdiepen in een boek toch een opgave. “Ik ben meer een man van het beeld. Maar af en toe probeer ik toch een boek te lezen en dan ben ik achteraf belachelijk trots op mezelf.” 

Onder de noemer “opgelegd werk in de middelbare school”, is dit een klassieker. Meestal kunnen zulke boeken op weinig sympathie rekenen van de puberende jongeren, toch vond Verbeke Louis Paul Boon toen al een fascinerende schrijver.

“Hij is een van de auteurs die me naar het acteren heeft geduwd.” Het derde werk van Boon gaat over een doodlopende straat die door de aanleg van een nieuwe spoorwegverbinding helemaal afgesloten wordt van de buitenwereld. Buurtbewoner Koelie blijft echter niet bij de pakken zitten en slaagt erin om zijn medebewoners te overtuigen dat hun plotse gevangenschap juist unieke mogelijkheden biedt.

Tot op vandaag blijft het literaire experiment van Boon fascineren. “Het is meesterlijk hoe Boon zijn personages kan beschrijven. Heerlijke, rare figuren allemaal.”  

“Onder het motto: “Lezen is voor mij ook een opgave”, heb ik ooit eens meegedaan aan een campagne om jongeren aan te zetten tot lezen”, vertelt Verbeke. “Een medewerker van Stichting Lezen heeft me toen dit boek aangeraden.” Het bestaat uit tien reportages over vroeger, over hoe we dat verleden een plaats geven en hoe we omgaan met de obstakels van het heden.

“Door de prachtige pen van cabaretier Wouter Deprez afgewisseld met de sterke foto’s van Jonas Lampens is het een ideaal tussenboek. Vijf boeken binnen enkele maanden lezen, is voor veel mensen peanuts. Maar als je weinig leest, is dat best wel een ferme opdracht.”  

“Huilen is voor mij een kwaliteitsreferentie”, gaat Verbeke verder. “Een schilderij of een film vind ik pas echt geslaagd als ik ervan moet huilen. Bij literatuur is dat niet anders. En Connie Palmen heeft me doen blèten als een kind.”

In dit boek beschrijft de Nederlandse auteur haar passionele liefdesrelatie met journalist Ischa Meijer en het rouwproces wanneer die overlijdt. “Het is zo herkenbaar voor wie gelijkaardig verdriet heeft moeten verwerken. Het is een ode aan de liefde en daar geen afscheid van kunnen nemen. Dat snijdt als het scherpste mes.”  

I.M., maar dan omgekeerd: een autobiografie over een man die zijn vrouw moet laten gaan aan het vreselijke beest kanker. “Raymond van de Klundert, de echte naam van de auteur, heeft een humoristische en rock-‘n-rollachtige schrijfstijl."

"Hierdoor kan hij, ondanks de tragiek van het verhaal, magistraal goed de lezer aan het lachen brengen.” Kluun neemt het allemaal op een heel nuchtere manier aan, terwijl I.M. eerder poëtisch omschreven is. “Hoewel je bij Kluun vanaf bladzijde één al weet hoe het zal aflopen, is dit boek een ware pageturner”, besluit Verbeke.

 “Mijn laatste boek heb ik een aantal weken geleden bewust in de boekhandel gekocht. Door mijn grote interesse in de Belgische politiek en mijn ergernis – want het is meer dan ooit een zooitje – had ik nood aan een analyse. Een soort van: hoe-is-het-zo-ver-kunnen-komenboek”, zegt Verbeke vastberaden.

Stefan Rummens is een politiek filosoof. Hij analyseert hoe onze parlementaire democratie tegenwoordig op twee fronten tegelijk bedreigd wordt. Zo is er de toenemende macht van de technocraten aan de ene kant, en het tumult van populistische uitdagers aan de andere kant. “Het is geen lectuur voor het slapen gaan, maar wel verplichte kost voor iedereen met dezelfde interesse.”