4 redenen om te beleggen via een verzekering

De klassieke spaarverzekering (tak21) en de beleggingsverzekering (tak23) zijn zeker niet helemaal inwisselbaar. De spaarverzekering is nog altijd een spaarproduct: het biedt een gegarandeerde rente (al bedraagt die intussen vaak 0 procent) en combineert die met een winstdeelname als de prestaties van een onderliggende beleggingsportefeuille dat toelaten. Een beleggingsverzekering daarentegen biedt helemaal geen gegarandeerde rente en is daardoor risicovoller. Welke zijn dan toch de voordelen?

Vergelijk hier alle TAK 21 spaarverzekeringen. 

Beleggers zijn voor het rendement helemaal afhankelijk van de prestaties van het onderliggende beleggingsfonds. En als dat de dieperik ingaat, dan ziet de belegger ook de waarde van zijn beleggingsverzekering verdampen. In die zin is er geen verschil tussen een beleggingsverzekering en een beleggingsfonds. Daarmee is een beleggingsverzekering zeker risicovoller dan een spaarverzekering, al staat daar wel een potentieel hoger rendement tegenover. Hoe groot dat risico is, hangt af van het soort beleggingsfonds dat aan de beleggingsverzekering wordt gekoppeld: een obligatiefonds is in principe veel minder risicovol dan een Chinees aandelenfonds. Hoe groter het risico, hoe hoger zowel de potentiële winst als verlies.

Een tak23-product is in wezen een beleggingsfonds in een verzekeringsjasje. En dat jasje heeft voordelen. Zo kan u een begunstigde aanduiden die het kapitaal krijgt wanneer u overlijdt. Dat kan uw partner zijn, maar ook de kinderen, kleinkinderen of iemand anders. Doordat het ook als levensverzekering kan worden gebruikt, worden beleggingsverzekeringen regelmatig gebruikt bij successieplanning (dat is de vermogensoverdracht van de ene generatie op de andere).

Vergelijk hier alle TAK 23 beleggingsverzekeringen. 

De fiscus is vriendelijker voor beleggingsverzekeringen dan voor beleggingsfondsen. U betaalt een verzekeringstaks van 2 procent telkens u een premie stort in uw beleggingsverzekering. Maar u betaalt geen roerende voorheffing. En dat is een groot verschil met beleggingsfondsen, waar u 30 procent roerende voorheffing betaalt op de uitkering van dividenden of bij de verkoop van een fonds met minstens 10 procent obligaties (of andere renteproducten). Bij de verkoop van fondsen die het dividend niet uitkeren maar herinvesteren (zogenaamde kapitalisatiefondsen) betaalt u geen roerende voorheffing maar wel een beurstaks van 1,32 procent.

Net zoals er beleggingsfondsen zijn met kapitaalbescherming, hebben ook verzekeraars de voorbije jaren varianten met kapitaalbescherming ontwikkeld. Daarbij is het kapitaal bijvoorbeeld beschermd voor 90 of 100 procent (terwijl doorgaans ook het potentieel rendement lager is). Daarnaast is het bij veel verzekeraars ook mogelijk om een veilige spaarverzekering te combineren met een risicovollere beleggingsverzekering. Door in beiden te beleggen, worden de risico’s van de beleggingsportefeuille teruggedrongen.

Beleggingsverzekeringen staan ook bekend om hun hoge kosten. De instapkosten (die u betaalt bij elke premiestorting) kunnen bij sommige verzekeraars oplopen tot 6 procent. Naast de eenmalige instapkosten betaalt u ook nog beheerskosten, die vaak rond 1 procent schommelen. En als er nog kosten zijn verbonden aan het onderliggende fonds, dan kunnen die daar nog bovenop komen.

Al die verschillende kosten nemen al meteen een grote hap uit het rendement. Vergelijk daarom goed de kosten bij de verschillende verzekeraars en durf ook te onderhandelen (bijvoorbeeld over de instapkosten).

Lees meer op Spaargids.be:

Zo presteerden tak 21-spaarverzekeringen in 2019

Geld in een beleggingsfonds stoppen: dit moet u weten

Wat is het beste: een pensioenspaarfonds of een pensioenspaarverzekering?

Bron: spaargids.be.