Tom Waes toonde een kant van zichzelf die velen nog niet zagen in ‘Het huis’: in plaats van Tom de superman, vertelde hij open over zijn moeilijke en opstandige jeugd. “Je mag rebelleren als puber, dat hoort erbij. Maar ik ging er wel te ver over. Ik wist alles beter. Zo erg zelfs dat ik buitengesjot werd op de school waar mijn moeder les gaf. Op dat moment wist ze echt niet meer wat doen met mij. Al het kattenkwaad dat je kon uithalen, dat deed ik”

Op café met Bart De Pauw

Nadat hij er onder meer een carrière had opzitten als portier en beroepsduiker, voelde Waes dat het “op” was en tijd voor iets anders. “Op dat moment heb ik Tom Lenaerts gebeld. Hij vertelde me dat Bart De Pauw voor een project op zoek was naar mensen die nog nooit voor tv hadden gewerkt. Bart en ik hebben dan afgesproken in een café in Lier, we zijn er om drie uur ’s nachts buitengezet. Het klikte meteen tussen ons, zo ben ik bij Woestijnvis kunnen beginnen. Dat is geluk, de juiste mensen kennen. Maar eens je de kans krijgt, moet je ze ook nog wel nemen, hé. Dat heb ik gedaan. Geforceerd geluk.”

“Mijn broer en ik zijn op dezelfde dag gemaakt”

In de kinderkamer is het tijd om jeugdherinneringen op te halen. Beelden van de kleine Waes op een hobbelpaardje, in een zwembad op vakantie, al voetballend met zijn broer Sam op het speelplein passeren onder meer de revue. “Mijn broer was een even grote kapoen als mij, hoor”, zegt hij. “We verschillen een jaar en een week in leeftijd. We zijn waarschijnlijk op dezelfde dag gemaakt. Ik ben geboren op 7 november, mijn broer op 14 november. Als ik het goed uitreken, zijn we alletwee verwekt op Valentijn. Raar om te weten.”

Door hun drukke agenda’s zien de broers-Waes elkaar echter maar zelden. “Maar twee tot drie keer per jaar”, geeft Tom toe. Hij is dan ook in de wolken als zijn broer de mystery guest van de dag blijkt te zijn. Als even later ook zijn ouders nog aanbellen, is de familiereünie compleet. “De volgende keer dat we elkaar samen zien, is waarschijnlijk kerstmis.”

“Ik? Saai?”

Volgens Tom Waes is dat echter het recht van de puber, in opstand komen tegen de ouders. “Ik merk dat nu ook bij mijn kinderen. Plots vinden ze mij ne saaien. Allez... Ik? Saai? Maar dat is nu eenmaal zo. Van de ene dag op de andere ben je als ouder gewoon een verschrikkelijke, saaie, afschuwelijke mens. Daar kan je niets aan doen. Een van de mooiste momenten als vader was toen mijn achttienjarige zoon me in de auto vertelde dat hij vond dat ik hem met de juiste waarden en normen had afgezet als mens. Daar was ik enorm trots op, want je denkt als ouder toch altijd een beetje dat je tekortschiet.”

Smoorverliefd

“Ons Mie”, zegt Tom bij een foto van zijn vriendin. “Ik ben daar smoorverliefd op geworden en we zijn nu twaalf jaar samen. Een heel zelfstandige madame, die heel goed geweest is voor mijn kinderen. Ze zorgt er heel hard voor, ook als ik er niet ben. Ik ben ze daar ongelooflijk dankbaar voor.”