Het incident vond op 21 april rond 22.15 uur plaats op het Anneessensplein. Daar werd de Soedanese man, die op weg was naar een van de hotels die daklozen opvangen, op brutale wijze tegengehouden en opgepakt door een politiepatrouille. Een van de agenten, T.B., had de man daarbij verschillende klappen verkocht en zijn gsm vernield met zijn wapenstok.

De Soedanese man werd meegenomen in de politiecombi, en een half uur later in de Fabrieksstraat uit het voertuig gezet. T.B. spoot hem daar nog pepperspray in het aangezicht alvorens de man achter te laten. De jonge Soedanees werd in tranen aangetroffen en overgebracht naar het ziekenhuis.

Volgens zijn advocaat, meester Sven Mary, besefte de agent dat hij in de fout was gegaan, maar waren er verzachtende omstandigheden. Zo had de agent al acht jaar een onberispelijke carrière en waren de werkomstandigheden tijdens de coronapandemie allesbehalve eenvoudig. De verdediging pleitte dan ook voor een opschorting.

De rechtbank tilde echter zeer zwaar aan de feiten, die ze als volkomen onaanvaardbaar omschreef. Niet alleen had T.B. gratuit geweld gebruikt, oordeelde de rechtbank, hij had nadien ook alles in het werk gesteld om de feiten te verdoezelen. Bovendien was de man intern al herhaaldelijk op het matje geroepen omdat hij overdreven geweld had gebruikt bij interventies.

‘Sterk signaal’

‘Dit is een sterk signaal’, zegt meester Alexis Deswaef, advocaat van het slachtoffer. ‘Mijn cliënt wordt duidelijk erkend als slachtoffer van politiegeweld en dat politiegeweld blijft niet onbestraft. De rechtbank is duidelijk: deze feiten waren onaanvaardbaar. De politie is de enige die op een legale wijze gebruik mag maken van geweld en de burgers moeten vertrouwen kunnen hebben in de politie.’

Er is volgens de advocaat wel degelijk een probleem van racisme en politiegeweld binnen het Brusselse politiekorps: ‘Maar het gaat om een kleine minderheid, terwijl het overgrote deel van de politiemensen hun job op een correcte en eervolle manier proberen uit te oefenen. Daarom is dit vonnis ook voor hen een sterk signaal, dat dit soort gedrag absoluut niet kan en niet aanvaard wordt.’