Filmregisseur Robbe De Hert werd op 20 september 1942 in het Britse Farnborough geboren als Robin François De Hert. Als stichtend lid van het filmcollectief Fugitive Cinema, in 1966, wilde hij de Belgische film een sociale dimensie geven.

In 1980 regisseerde hij ‘De Witte van Sichem’, gebaseerd op het boek van Ernest Claes. Bijna 600.000 mensen gingen naar de film kijken. Een kaskraker naar Belgische normen. In de jaren daarop regisseerde het eeuwige enfant terrible van de Vlaamse film nog onder meer ‘Brylcream Boulevard’ (1995), ‘Gaston’s War’ (1997) en de Elsschot-verfilming ‘Lijmen/Het Been’ (2000). Maar ook onder meer ‘Zware Jongens’ met Gaston en Leo en ‘Blueberry Hill’ werden door hem geregisseerd.

Even typisch als zijn sjaaltje en het in sappig Antwerps uitgesproken “schat” waren zijn uithalen naar de filmcommissie en later het VAF, die hij verweet zijn films niet te willen financieren. Hij vond dat hij niet de erkenning kreeg die hij verdiende.

“Als ik nog doorga, is daar maar één reden voor: de erkenning in m’n eigen stad”, zei hij vaak in interviews.

De Hert was ook een graaggeziene gast op tv omdat hij in praatprogramma’s altijd zijn mening gaf.

Maar de laatste tijd kwam hij alleen nog in de pers met zijn slabakkende gezondheid. Hij leed aan een erge vorm van suikerziekte.

Robbe De Hert was ook een spilfiguur in de King Kong, het culturele centrum dat tussen 1972 en 1982 een centrale rol speelde in het progressieve sociale en culturele leven in Antwerpen.

Toch was zijn carrière niet af! Ondanks zijn succes is hij altijd blijven betreuren dat hij de roman ‘Pieter Daens’ van Louis Paul Boon nooit heeft kunnen verfilmen. “We hebben er acht, negen jaar aan gewerkt. Maar de toenmalige filmcommissie had steeds bezwaren, wellicht omdat ons project zo politiek gevoelig lag”, zei hij daarover. Uiteindelijk heeft Robbe moeten opgeven en heeft hij de rechten verkocht aan Dirk Impens. Die zette Stijn Coninx op het project. ‘Daens’ werd een groot succes in de filmzalen.

De laatste jaren van zijn leven woonde De Hert in een OCMW-flatje op Antwerpen-Zuid. Er was een schuldbemiddelaar aangesteld en hij moest rondkomen met 400 euro per maand. Dat noemde hij, in 2011 in een kranteninterview ‘vernederend voor Vlaanderen’.

Begin 2017 werd De Hert nog eens in zijn flatje opgezocht door het weekblad Dag Allemaal. Er kwam meteen reactie op de reportage: een 60-jarige kennis van De Hert en een student sloegen de handen in mekaar om een crowdfundingcampagne te starten onder het motto: “Een man die zo veel betekend heeft, verdient hulp.” Bedoeling van de crowdfunding was om De Hert een menswaardige oude dag te geven en hem de kans te geven om zijn filmproject “Hollywood aan de Schelde” alsnog van de grond te krijgen.

Dat lukte. De Hert kon 125.000 euro voor de productie van ‘Hollywood aan de Schelde’ ophalen. De film ging in 2018 in première. Datzelfde jaar kreeg hij er ook een ster van het Filmfestival van Oostende voor.

Maandagavond maakten zijn zoon Lou De Hert, zijn broer Stan De Hert en Gil Knevels en Ida Dequeecker, zijn intieme vrienden, zijn overlijden bekend.

Omwille van Covid-19 vindt het afscheid van Robbe plaats in intieme kring. In 2021 plannen familie en vrienden een herdenking van Robbe en de bijzetting van zijn asse op het ereperk van het Schoonselhof.