Een team wetenschappers aan de universiteit van Californië, onder leiding van hoofdonderzoeker Amanda Lewis, heeft onderzocht welk effect mondbacteriën hebben op microben die in de vagina leven en groeien. Daarbij kwamen ze tot een opvallende conclusie: orale seks kan een ideale omgeving creëren voor de ontwikkeling van een veel voorkomende vaginale aandoening, die bacteriële vaginose - kortweg BV - wordt genoemd.

De boosdoener is kwestie? Fusobacterium nucleatum, een orale bacterie die ook een rol speelt bij het ontstaan van tandvleesproblemen en tandplak. De aandoening is geen seksueel overdraagbare infectie, maar wel een teken dat de vaginale bacteriën uit balans zijn geraakt. Vrouwen die bacteriële vaginose hebben opgelopen, hebben niet per se symptomen. Als de afscheiding sterker ruikt dan gewoonlijk, een andere kleur (lees: grijswit) of consistentie (lees: waterachtige structuur) heeft, is het aangewezen om langs te gaan bij de huisdokter of gynaecoloog voor een uitstrijkje. Als het resultaat positief is, is BV goed te behandelen met antibiotica, een gel of crème.

Hoewel bacteriële vaginose meestal niet ernstig is, moet de aandoening wel worden behandeld omdat ze het dames kwetsbaarder maakt voor het oplopen van seksueel overdraagbare aandoeningen en urineweginfecties. “We weten dat BV een heel complexe entiteit is met veel bijdragende factoren”, stelt Claudia Estcourt, woordvoerder van de British Association for Sexual Health and HIV, in een reactie aan de BBC.