Alle tenlasteleggingen in Fortis-dossier zijn verjaard

 In een eerste fase besloot het Brusselse parket hen te vervolgen voor valsheid in geschrifte in de jaarrekeningen, oplichting en inbreuken op artikel 39 van de wet van 2 augustus 2002 betreffende het toezicht op de financiële sector en de financiële diensten. Maar na bijkomend onderzoek kwam het parket tot de conclusie dat het niet zeker was dat het misdrijf van valsheid in jaarrekeningen en gebruik ervan kon worden aangetoond. 

Door het wegvallen van die tenlastelegging waren volgens het parket van Brussel ook de andere feiten verjaard. Bovendien was in Nederland een schikking afgesloten waarbij zo’n 290.000 beleggers zich aanmeldden om een schadevergoeding te krijgen voor een totaalbedrag van 1,3 miljard euro. 

Een groot deel van de voormalige aandeelhouders legde zich daarbij neer maar een 150-tal mensen, die vertegenwoordigd worden door meester Mischael Modrikamen, vroeg wel de doorverwijzing naar de correctionele rechtbank. Meester Modrikamen bekijkt nu of hij in beroep gaat tegen de beslissing van de raadkamer.

Verzekeringsgroep Ageas, de beursgenoteerde rechtsopvolger van het vroegere Fortis, reageert “bijzonder verheugd” dat het niet doorverwezen wordt naar de strafrechter. “Met deze nieuwe belangrijke stap in de afwikkeling van de zaken uit het verleden, kan de groep zich nog meer richten op de verdere ontwikkeling van haar verzekeringsactiviteiten.”

Na het Fortisdebacle tijdens de financiële crisis zette de verzekeringstak de activiteiten voort onder de naam Ageas. Het Franse BNP Paribas kocht destijds de bankactiviteiten van Fortis op.

Hoe zat dat ook alweer?

Fortis had in de zomer van 2007 zijn hand overspeeld. Wat aangekondigd werd als de deal van hun leven, de aankoop van een groot deel van ABN Amro voor 24 miljard euro, werd een nachtmerrie voor voorzitter Maurice Lippens, topman Jean-Paul Votron en financieel directeur Gilbert Mittler. En uiteraard voor de aandeelhouders. Terwijl de kredietcrisis al aan de deur klopte van de internationale financiële wereld, besloot het management zijn fiat te geven voor de monstertransactie. 

Amper een jaar later was het besef dat Fortis balanceerde op de rand van de afgrond wél doorgedrongen bij Lippens. Op 26 juni 2008 stuurde hij een e-mail naar topman Jean-Paul Votron. Daarin schreef hij – in hoofdletters – ‘ENORME’ en ‘EXISTENTIËLE’ vragen over de toekomst van Fortis te verwachten. “De focus zou nu op het REDDEN en ik bedoel echt het REDDEN van Fortis moeten liggen.” Lippens schreef verder “nog nooit zo’n SCHRIK te hebben gehad over de toekomst van het concern”.  

Daags na het versturen van de ‘reddingsmail’, zegt Lippens op televisie dat Fortis met ABN Amro ‘de mooiste parel’ heeft binnengehaald. Hij roept het publiek zelfs op om snel te investeren. In werkelijkheid is het kalf dan al verdronken. In het eerste weekend van oktober 2008 wordt de nachtmerrie van Lippens bewaarheid. Fortis is zo goed als failliet.

Toezichthouders en politiek besluiten in te grijpen om niet alleen in Nederland en België maar in heel Europa grotere rampen te voorkomen. Nederland koopt voor 16,8 miljard euro ABN Amro en de Nederlandse delen van Fortis terug. De vele duizenden beleggers, veelal eenvoudige particuliere beleggers, zien hun geld in één weekend in rook opgaan. Met de transactie waarbij drie landen delen van Fortis kopen en (delen) weer doorverkopen, verdwijnt ruim 12 miljard euro aan beurswaarde in een week. Fortis België zal in een zenuwslopend reddingsweekend uiteindelijk bij de Franse groep BNP Paribas belanden.