Laat Angèle met rust. Zij draagt geen verantwoordelijkheid als Roméo Elvis over de schreef gaat

Eerst was het de vraag of het wel écht was, het bericht van een vrouw die de rapper Roméo Elvis beschuldigde van seksuele intimidatie, met screenshots van zijn verontschuldigingen. Hij schreef ook dat hij zijn vriendin ingelicht had, dat de vrouw het openbaar kon maken, want hij besefte dat zijn excuses misschien niet genoeg waren voor haar. Ik vond dat al behoorlijk opmerkelijke berichten. Geen groot ego dat in de ontkenning of in de verdediging schiet, geen dreigementen, advocaten en eisen om bewijsmateriaal, geen afpersing. Een dader die zijn schuld erkent en beseft dat er gevolgen kunnen zijn waar hij geen controle over heeft.

De berichten waren echt. Na een paar uur speculatie – zo snel gaat het onder impuls van sociale media – was zijn nog bekendere zus, de muzikante Angèle, gedwongen om zich uit te spreken. Dát vond ik choquerend, dat een woedende menigte van vrouwen op sociale media van haar tekst en uitleg eisten over de kwestie rond haar broer.

Als een moslimextremist een aanslag pleegt, ga je dan als moslim of als familielid maar eens verontschuldigen. Vele moslims zijn dat terecht helemaal moe. Hier trad hetzelfde mechanisme in werking. Alsof alle mannen en daarnaast ook alle verwanten van Roméo Elvis zich expliciet van zijn gedrag moeten distantiëren, of anders zijn ze mededaders.

Vorige week zat ik in divers gezelschap en het gesprek kwam op, rara, vrouwenrechten. Iedereen was het erover eens dat mannen en vrouwen gelijkwaardig zijn. Een advocate die regelmatig zaken van huiselijk geweld behandelt, vertelde over een vluchthuis voor vrouwen. Haar moeder vond het schitterend dat mishandelde vrouwen naar een vluchthuis kunnen. De advocate niet. Een vrouw moet gewoon thuis kunnen blijven, vindt zij, in haar eigen veilige plek en niet in een huis met allemaal vrouwen op de vlucht voor een man. Het is de agressor die stappen moet zetten.

Zo zie ik dat ook: solidariteit onder vrouwen is goed, het doorbreken van de mannelijke dominantie beter. Dus: laat Angèle met rust. Zij heeft zich al zo vaak zo luid uitgesproken tegen seksuele intimidatie. Angèle draagt hier geen verantwoordelijkheid. Zij moet niet uit haar kot komen, ook niet als familielid.

Het geval Roméo Elvis is de voorlopige culminatie van een hele week van beschuldigingen. Onder de hashtag #balancetonrappeur zijn verschillende rappers beschuldigd van seksuele grensoverschrijding. De rapcultuur is doordrongen van machismo en seksisme. Dat daar iets aan het veranderen is, dat er aanklachten komen, dat is op zijn zachtst gezegd mooi nieuws. En daar moet de strijd op focussen. Zou het niet constructiever zijn als de verontwaardigde vrouwen met dezelfde energie en heftigheid die andere rappers om wederwoord vragen, in plaats van, ironisch genoeg, als vrouwen een vrouw nog eens lastig te vallen tot ze door de knieën gaat?

En voor de rapper zelf: een naamsverandering toont dat je het meent, met die mentaliteitsverandering. Want Roméo, dat kan toch eigenlijk niet meer. Vooruit.