Eenzaamheid gaat even snel rond als virus: “Dat corona mij maar komt halen, ik heb toch niemand”

Begrijpelijk.. Als ik alleen zou achterblijven opgesloten in mijn kot... Ik weet het niet ik denk dat ik ik suïcidaal wordt.

In coronatijden verlof hebben is ook een saai iets, de eenzaamheid is iets waar ik schrik om heb als ik alleen mijn pensioen zou moeten doorbrengen .

In deze coronatijden heb ik geen medelijden met die eenzamen. Zij schatten de gevaren niet in. en zijn wel wat zelfzuchtig. Vandaag zitten vele duizenden in gedwongen eenzaamheid en zij weten waarom. Het is de besmetting of gezond blijven. Die eenzaamheid is iets wat in het hoofd speelt. Er is eigenlijk geen eenzaamheid zolang je maar mensen, dieren, vogels, vallende bladeren etc. kunt zien en te weten dat je daar bij ook behoort.

Luister, ik ben alleenstaande invalide, heb geen thuiszorg, niemand, zie geen familie, heb geen vrienden en een partner dus ook niet. Maar ik zaag zo niet. Het is een oorlog tegen iets onzichtbaar. Als er mij iets naar beneden kan halen dan is het alle negatieve  geweeklaag en gezaag. Is het leven mooi ? Neen dat is het voor mij dus nooit geweest en zo oneerlijk als de pest, bijzonder hard, maar ik heb nooit geklaagd. Ik vecht, ik gaf nooit op.

inderdaad begrijp je heel goed kan dit geen 2de maal meer aan het enige wat ik had was eens een koffietje te gaan drinken en als je eens iets zegt krijg je als antwoord er zijn er zoveel wat doe je dan zwijgen  en nog wat meer in je zelf kruipen soms wou ik ook dat het hier en nu stopt