Montanier scherp voor zijn spelers na matige prestatie tegen Rangers: “We waren niet goed genoeg”

Shirley Manson van Garbage zong midden jaren negentig: “I’m only happy when it rains.” De zangeres is een Schotse uit Edinburgh.

Ze zou zich gisteravond uitstekend gevoeld hebben op Sclessin. Een dikke tien minuten ver in de tweede helft viel de regen met bakken uit de hemel. Wat was me dat. Donderslagen, bliksemschichten, gekletter op de tribunes. Overal water op het veld. Ballen bleven plakken, voetballen werd wel héél moeilijk op die manier. Waterpolo in Luik.

De 2.880 fans wisten dan al: het wordt moeilijk om punten te pakken tegen Rangers. Een uitgekookte, gedisciplineerde ploeg. Stevig blok, hard in de duels. Onverzettelijk. Dat heeft Steven Gerrard goed voor mekaar in Glasgow. Zijn ploeg gaf amper kansen weg. Één keer kon Standard dreigen. Muleka kopte op de lat na een half uur. Op dat moment stond het al 0-1 voor de bezoekers. Gavory kreeg de bal tegen de hand in de zestienmeter, Tavernier zette de strafschop om.

Rangers kreeg ook in de tweede helft de beste kansen. Morelos botste twee keer op Bodart. Aan de overkant bleef het stil. De Schotten gedijden beter in de slechte weersomstandigheden. “Ons niveau was onvoldoende”, was trainer Montanier streng. “Dat moet véél beter, willen we een rol van betekenis spelen in de Europa League. Het onweer was in het voordeel van de ploeg die moest verdedigen, maar wij waren niet goed genoeg. Rangers verdiende de overwinning.” Duidelijke taal van de Fransman.

Standard had inderdaad niet de kracht om het hen moeilijk te maken. Ze voetbalden niet doortastend genoeg. Oulare, Avenatti, Carcela, Cop vielen in. Aanvalslust. Maar het bracht niets op. Nul schoten tussen de palen. Één kans kregen ze in de slotminuut. Cop liet de bal domweg onder zijn voet lopen. Hij stond nochtans moederziel alleen in de zestienmeter. Een avond net niet voor de Rouches.

Samuel Bastien noemde het achteraf “un jour sans”. Hij zag net als alle andere aanwezigen nog een wondermooi doelpunt in blessuretijd. Kemar Roofe schudde iedereen van zich af en trapte van aan de middenlijn op doel. Bodart keek, liep terug, keek opnieuw en zag de bal binnenwaaien. Een goal die de wereld zal rondgaan.

Montanier besloot: “Wij scoren niet vanop zeven meter, zij wel vanop veertig meter. Dat vat de wedstrijd helemaal samen. Ik denk niet dat hun doelman één bal heeft moeten pakken na de rust. Of de mindere prestatie te maken heeft met het feit dat er minder fans aanwezig waren dan tegen Club Brugge? Kijk: als je in de Europa League speelt, tegen Rangers en je bent niet gemotiveerd... Dan moet je een andere job zoeken. De jongens deden het niet met opzet. Ze zijn ontgoocheld en gefrustreerd.”

Dat bleek na de 0-2 van Roofe. De ex-aanvaller van Anderlecht ging de 2.880 fans uitdagen. En dat zinde Standard niet. Bastien noemde het “provocatief” en “idioot gedrag na een knap doelpunt”. Duw-en trekwerk, ook na het laatste fluitsignaal in de catacomben. T2 Eric Deflandre ging verhaal halen, stond neus aan neus met Roofe.

Soit. Eerste thuismatch, eerste nederlaag voor Standard. In eigen huis in de Europa League was dat al geleden van december 2014.

Aan alle reeksen komt een eind.