Doelpuntenfestival tussen Kortrijk en Beerschot met 10 (!) doelpunten kent geen winnaar

“Beerschot scoort gemakkelijk en wij zijn niet efficiënt voorin”, dat zei Yves Vanderhaeghe op weg naar de wedstrijd. De geschorste Kortrijkse coach bleef in zijn bureau, maar zag van daaruit op zijn televisiescherm misschien nog beter hoe zijn team aanvankelijk brandhout maakte van zijn voorspelling. KVK scoorde binnen de acht minuten immers twee keer. Wat geen efficiëntie? Vanderhaeghe kreeg later anders toch halvelings gelijk: Beerschot scoort inderdaad gemakkelijk, maar dat zijn team er ook vijf zou scoren had hij zelfs niet kunnen dromen.

De Beerschot-defensie gaf in de openingsfase met regelmaat niet thuis en daar profiteerde de thuisploeg maximaal van. Eerst haalde Selemani uit, Van den Bergh haalde de bal nog halfhoog weg maar Selemani hernam meteen scherp richting tweede paal. Daar stond Michiel Jonckheere om vanaf een halve meter zorgeloos te scoren. De VAR die uiteindelijk vier keer om aandacht vroeg, nam nog even bedenktijd maar van off-side was geen sprake.

De 2-0 stond er even later ook al. Dewaele zette voor vanaf rechts, Gueye verlengde met het hoofd en Selemani kon eerst nog controleren vooraleer hij beheerst afmaakte.

Als dat geen koude douche was voor de topploeg in de rangschikking. Het leidde in ieder geval niet tot berusting, integendeel. Vorogovskiy haalde uit in de korte hoek, Jakubech redde. Tissoudali deed het nog scherper: hij trapte tegen de paal, hernam prompt maar de Kortrijk-doelman veegde de bal met de voet weg, en de derde poging binnen dezelfde actie viel bovenop het dak van het doel.

Wat volgde bleef een aangenaam kijkstuk met een schot van Mboyo nipt voorlangs aan de ene zijde en een aansluitingstreffer even voor de rust aan de overkant. Die had zijn anecdote: Hernan Losada haalde op het halfuur Vorogovskiy die naast slap vertoon ook al geel had gepakt, eraf en bracht Pierre Bourdin in. Hij, Bourdin, was het die een uitgemeten vrijschopbal van Holzhauser vanuit het pak in doel kopte.

Er kwam nog wel een 3-1 via Mboyo maar dat feest ging niet door omdat Derijck Vanhamel met een elleboogje hinderde toen die een hoge bal wou plukken. Anders was het meteen na de pauze toen Tissoudali de vrijheid kreeg aangezien gelegenheids-linksachter Ocansey – vervanger voor de geopereerde D’Haene – in geen velden te bespeuren viel. Derijck opteerde voor wijken en haalde dan Tissoudali in het strafschopgebied onderuit. Een klus voor Holzhauser, zijn negende zowaar.

De Oostenrijker deed meer. Binnen de minuut knalde hij nog eens richting doel. De bal kaatste via de paal tot bij Tissoudali en die maakte het af. Van 2-0 naar 2-3, zo vlot ging het voor Beerschot.

Erop en erover, dat leek wel vast te staan. Maar er zat nog meer in de partij. Kortrijk ging weer aanvallend denken en omdat Bourdin te wild inging op Gueye was strafschop de enige optie. Dat is dan – Holzhauser achterna – een vaste taak voor Mboyo die zijn achtste zowaar in de bovenhoek vlamde.

Het gaf de Kortrijkzanen moed. Toen De Sart onderuit werd gehaald net buiten het strafschopgebied, pegelde Selemani in de lage hoek maar Vanhamel was attent. Net als zijn collega Jakubech aan de overkant toen die een schot vanuit de draai van Sanusi uit zijn doelvlak sloeg.

Hebben we het daarmee gehad. Nee hoor. Nieuwe aanval, nieuw doelpunt, over de defensies weinig goed nieuws. Nu alweer aan de overkant waar Mboyo de bal voorbracht en Pape Gueye het hoogst klom om in te koppen. Zijn eerste voor de jonge Senegalees die gaandeweg beter wordt na een lamentabel eerste optreden tegen Eupen.

Tijd voor Raphael Holzhauser die vanaf twintig meter mocht aanleggen voor een vrijschop. Schrijf maar op: voor een doelpunt. Die bal ging wel via de vingers van Jakubech tegen de lat maar Bourdin was er het snelst bij om de achtste van de middag tegen de touwen te prikken.

4-5 had ook gekund toen Coulibaly uithaalde. Alleen: Jakubech keerde die bal echt wel alert.

De 5-4 anders ook. De Sart kreeg in een dubbelpas de bal mee van Mboyo maar trapte de open kans tegen Vanhamel aan.

Ht lot koos voor de 4-5. Halaïmia zette heerlijk voor vanaf de flank, Frédéric Frans kopte de bal zonder discussie stevig in doel. Beerschot alleen op kop in de rangschikking? Nee hoor, want daar moest ook de 5-5 nog komen. Ineens stonden vijf Kortrijkzanen in de toegevoegde tijd samen vrij, rechts van het doel, niet buitenspel omdat Halaïmia aan de andere zijde was blijven staan. Het was de Australiër Trent Sainsbury die hoog naast de dichtste paal de ultieme gelijkmaker binnentrapte. En toen… ja, toen stond het blad van scheidsrechter Vergoote vol en werd afgefloten.

Noch bij Kortrijk, noch bij Beerschot wisten ze goed wat te denken na hun knotsgekke 5-5 gelijkspel. “Na een match met zo veel emoties is het moeilijk om snel een gedetailleerde analyse te geven”, aldus Beerschotcoach Hernan Losada. “Wij zweven ergens tussen trots en ontgoocheling”, zei Bart Meert, die bij Kortrijk de geschorste Yves Vanderhaeghe verving.

“Ik zou de wedstrijd nog eens rustig moeten herbekijken, want er is weer veel gebeurd”, vertelde Hernan Losada. “De enige conclusie die ik nu al kan maken, is dat we niet verdienden om te winnen. Daarvoor waren we niet secuur genoeg. En toch smaakte het gelijkspel zuur, want in blessuretijd stonden we 4-5 voor. Jammer genoeg slikten we alsnog die 5-5. Tijdens de interlandbreak gaan we verder blijven werken aan de verdedigende organisatie, want het is duidelijk dat daar ruimte is voor verbetering. Anderzijds wil ik zeker niet te negatief klinken. Het is en blijft knap dat we als promovendus staan waar we nu staan.”

Bart Meert – hoofdtrainer voor één dag bij Kortrijk – had eveneens gemengde gevoelens na de partij: “Natuurlijk ben ik blij dat we na die late 4-5 de rug nog hebben gerecht. Anderzijds ben ik een tikkeltje ontgoocheld. Er zat meer in, maar we hebben onze kantelmomenten niet altijd gepakt. Verder is het vreemd dat we plots vijf doelpunten slikten, want in de voorbije wedstrijden toonden we meestal een zekere defensieve stabiliteit. Maar oké, Beerschot is natuurlijk wel een sterke tegenstander. Al bij al heb ik de indruk dat een gelijkspel correct was.”