Hof van Cleve en Bon-Bon blijven de beste restaurants van het land
Maandag kregen de Belgische restaurants hun ‘rapport’ van Gault&Millau, dat zijn nieuwe gids voorstelde. Evident is het niet, een restaurantgids maken in een jaar dat de restaurants maanden gesloten waren. ‘In de periode tussen de twee lockdowns hebben we het gaspedaal ingeduwd.’
Geen galadiner, geen awardshow met 1.200 gasten. Gault&Millau moest noodgedwongen de digitale weg op voor de voorstelling van zijn gids. Een kleine 900 aanwezigen volgden de presentatie via hun computer. Peetvader van de Belgische gastronomie Peter Goossens legde in een videoverbinding de vinger op de wonde: “Dit is niet het mooiste jaar van de gastronomie geweest. Tegen eind dit jaar hebben we zes maanden gewerkt en zijn we zes maanden dicht geweest. Want ik denk niet dat we voor Nieuwjaar zullen opengaan.”
Logische vraag is dan of Gault&Millau in een dergelijk jaar wel een volwaardige gids kan publiceren. Lukte het om in die korte tijd alle restaurants te bezoeken? Topman Marc Declerck is er eerlijk over: “Normaliter bezoeken we een duizendtal restaurants per jaar. De meeste één keer, sommige twee of drie keer. Dit jaar hebben we er ongeveer achthonderd bezocht. Restaurants die al jaren bestaan, met een standvastige chef en waarover we via ons netwerk niets bijzonder hoorden, konden we overslaan. Omdat we kunnen terugvallen op meer dan dertig inspecteurs, hebben we in de periode tussen de twee lockdowns het gaspedaal kunnen induwen.” Ook culinair journalist Willem Asaert maakt zich geen zorgen over de kwaliteit en vindt het zeker niet cynisch om nu met een gids te komen: “Het is een moeilijke tijd voor de restaurants. Desondanks krijgt de sector in deze gids de erkenning die hij elk jaar krijgt. Met de nieuwe gids wordt trouwens gestart op het moment dat de vorige uitkomt. Dus waren er al heel wat inspecties gebeurd pre-covid.”
Normaal zou dit jaar in juni ook de hoogmis van de internationale gastronomie in Antwerpen zijn geland, met de uitreiking van de World’s 50 Best. Dat feest ging in tegenstelling tot de uitreiking van gisteren niet door, ook niet via virtuele weg. Willem Asaert is betrokken bij de World’s 50 Best als voorzitter van de jury Benelux. Omdat het vooral de bedoeling was om te verbinden met de rest van de wereld, en de top van de wereldwijde gastronomie naar hier te halen, was uitstellen volgens hem de enige optie. “Het zou van een grote onverantwoordelijkheid hebben getuigd om het wel te laten doorgaan.”
Of de Gault&Millau-inspecteurs iets meer door de vingers keken, om de chefs te sparen in dit coronatijdperk? Volgens Marc Declerck was dat zeker niet nodig voor de kwaliteit van de producten: “Er waren topproducten in overvloed. Wel merkten we dat uitgebreide menukaarten werden vervangen door één uniek menu. In normale jaren vinden we het belangrijk dat je ook à la carte kan eten. Als dat niet kon, hebben we dat deze keer niet negatief benaderd. Dankzij die vaste menu’s was er geen daling van kwaliteit. Restaurants konden minder gasten ontvangen en hadden dus ook minder personeel. Het is dan normaal dat ze iets meer op veilig spelen.”
Door de moeilijke tijden riskeren er nog wel faillissementen te volgen. Hoe up-to-date is de gids vandaag? “Op dit ogenblik is het boek up-to-date. Binnenkort komt er een nieuwe website, daar en ook op de app wordt alles bijgehouden.”
De absolute top
Dit is de top van de beste Belgische restaurants volgens Gault&Millau. Zij haalden 18 op 20 of meer:
Bon-Bon (Brussel): 19,5
Hof van Cleve (Kruisem): 19,5
L’air du temps (Liernu): 19
Comme chez Soi (Brussel): 18,5
Het Gebaar (Antwerpen): 18
The Jane (Antwerpen): 18
Zilte (Antwerpen): 18
De Jonkman (Brugge): 18
Nuance (Duffel): 18
Bartholomeus (Knokke-Heist): 18
Arabelle Meirlaen (Marchin): 18
Slagmolen (Oudsbergen-Opglabbeek): 18
Hoogste stijgers
Sommige restaurants stijgen in vergelijking met vorig jaar. De hoogste stijger is Thierry Theys van Nuance die 18/20 scoort. Bart Desmidt van Bartholomeus in Knokke-Heist gooide dit jaar het roer helemaal om, maar behoudt wel zijn score van 18. Ook La Table de Maxime en Cuchara gooien hoge ogen en halen 17. Castor komt op 16,5 en De Stadt van Luijck en La Botte halen een 16. Sergio Herman startte nog maar pas met Le Pristine, maar is meteen goed voor 16 op 20.
Thematische laureaten
Nog meer dan andere jaren gaf Mault&Millau in zijn uitreiking veel aandacht aan de laureaten. Dit zijn enkele opvallende namen:
Chef van het Jaar 2021 wordt Christophe Pauly van Le Coq aux Champs in Soheit-Tinlot.
Jonge Chefs van het Jaar: David Grosdent van L’Envie in Zwevegem, Stefan Jacobs van Hors Champs in Gembloux en Kevin Lejeune van La Canne en Ville in Brussel.
Dé Nieuwkomer van het Jaar: Le Pristine in Antwerpen
Groentegerecht van het Jaar: Brutal by Bruut in Brugge
Brasserie van het Jaar: Bar Bulot in Brugge
Prijs & plezierverhouding van het Jaar: Rizoom in Gent, Ventre Saint Gris (Brussel) en La Gare d’Hamois (Modave)
Toppers per provincie
Wilt u weten waar u in uw buurt het beste eet? Dit zijn de toppers per provincie volgens Gault&Millau.
Brussel:
Bon-Bon (19,5)
Comme chez Soi (18,5)
La Paix (17,5)
Le Chalet de la Forêt (17,5)
Bozar (17)
Antwerpen:
Het Gebaar (18)
The Jane (18)
Zilte (18)
‘t Fornuis (17)
Dôme (16)
Kommilfoo (16)
Le Pristine (16)
Limburg:
Slagmolen (18)
La Source (17)
Cuchara (17)
Magis (17)
De Kristalijn (16,5)
Vlaams-Brabant:
Couvert Couvert (17)
Alain Bianchin (16,5)
Colette De Vijvers (16)
Terborght (16)
Sir Kwinten (16)
Le Gril Aux Herbes d’Evan (16)
Oost-Vlaanderen:
Hof van Cleve (19,5)
Restaurant Horseele (17)
Vrijmoed (17)
OAK (16)
Benoit en Bernard Dewitte (16)
‘t Aards Paradijs (16)
‘t Korennaer (16)
West-Vlaanderen:
De Jonkman (18)
Bartholomeus (18)
Boury (17,5)
Zet’joe (17)
Cuines 33 (17)
De beste casual adressen
Onder de naam Cahier POP verzamelt Gault&Millau de beste laagdrempelige restaurants waar je lekker en ongedwongen kan eten. Dit jaar komen er daar honderd bij. Deze drie worden extra in de bloemetjes gezet: Baracca in Leuven, Nénu in Brussel en Asie à Tik in Bergen. De volledige lijst vind hier.