Kwart miljoen mensen mishandeld in Nieuw-Zeelandse kerk- en staatsinstellingen

De 256.000 vermeende slachtoffers zijn zo'n 40 procent van het totale aantal Nieuw-Zeelanders dat tussen 1950 en 2019 in een zorginstelling verbleef.

Uit het rapport kwam ook naar voren dat er zes keer meer mensen in zorginstellingen hebben gezeten dan aanvankelijk door de Nieuw-Zeelandse overheid werd gedacht. Verwaarlozing werd in het onderzoek niet meegenomen als vorm van mishandeling. Als dat het geval was geweest, zou het aantal geschatte slachtoffers "aanzienlijk hoger" zijn uitgevallen, aldus het rapport.

"Tot onze treurnis is er meer mishandeling geweest dan eerder gedacht, zelfs volgens de meest conservatieve schattingen", aldus de voorzitter van de onderzoekscommissie.

Premier Jacinda Ardern kondigde het onderzoek in 2018 aan en zei toen dat Nieuw-Zeeland de confrontatie moet aangaan met een "duister hoofdstuk" in zijn geschiedenis. Aanvankelijk ging het onderzoek alleen over staatsinstellingen, maar later werd de focus ook verbreed naar kerkelijke zorginstellingen.

Volgens het rapport liepen kinderen en jongeren in religieuze instellingen tussen de 21 en 42 procent kans om te worden mishandeld. De commissie noemt het "een ernstig en slepend maatschappelijk probleem dat moet worden aangekaart". 

De regering geeft toe dat de schaal waarop mishandelingen en misbruik plaats hebben gevonden enorm is. "Alle kinderen die aan de zorg van de staat zijn toevertrouwd, moeten veilig zijn, maar uit de getuigenissen blijkt maar al te vaak dat het tegengestelde het geval was", aldus de minister van Overheidsdiensten.

Uit het rapport komt verder naar voren dat kinderen uit de inheemse Maori-bevolkingsgroep wellicht het ergst hebben geleden. Meer dan 80 procent van hen werd mishandeld of misbruikt, terwijl 69 procent van de kinderen in zorginstellingen uit de Maori-bevolkingsgroep komt. Duizenden Maori's demonstreerden vorig jaar tegen het beleid om kinderen in risicosituaties bij hun families weg te halen en in staatsinstellingen te plaatsen. Critici van het beleid zeggen dat het oneerlijke discriminatie is en een overblijfsel van het kolonialisme.