Ruis op de lijn tussen Sven Nys en Sven Vanthourenhout: “Ik wil gerust met hem babbelen, maar ik blijf bij mijn standpunt”

Vanthourenhout zag het donderdagavond niet live. Maar werd er gisterochtend, bij het ontbijt in het hotel van de Belgische selectie voor het WK veldrijden, wel op aangesproken. Reden genoeg om het bewuste fragment even op te sporen op de Sporza-site. Het verraste hem naar eigen zeggen toch een beetje dat het thema opnieuw ter sprake werd gebracht. “Aan de vooravond van het WK zou je toch verwachten dat er stilaan wordt gefocust op wat er zit aan te komen. En dat er vrede wordt genomen met hoe het in de aanloop is gegaan.” Niet dus. Dat er na het WK eens moet worden gepraat, vond Nys. “Altijd bereid om wat dieper in te gaan op de dingen”, reageert Vanthourenhout. “Met iedereen. Dus ook met Sven. Als hij me morgen belt om volgende week af te spreken voor een babbel: ik sta er voor open. Maar voor de goeie orde: het zal mijn mening/beslissing/standpunt niet veranderen.”

De niet-selectie van Nys’ zoon Thibau voor het WK U23 is natuurlijk één zaak. Volgens Vanthourenhout weet het duo heel goed waar het schoentje precies wringt. “Vóór het BK in Meulebeke heb ik duidelijk aangegeven wat ik nog van hem verwachtte.” De bondscoach treedt daarbij niet in detail. “Maar die verwachting is niet ingelost. Dus kon ik hem daar ook niet voor belonen. Anders had mijn eis totaal geen waarde gehad. De naam Nys deed daar niet toe. Het had even goed over Bekaert, Verstrynge of Wyseure kunnen gaan. Het is absoluut niet waar dat er andere (privé)zaken tussen Sven en mij zouden hebben meegespeeld. Ook al hebben die onze vriendschap minder sterk gemaakt dan ze is geweest. Ik neem beslissingen in eer en geweten. Eerlijk, los van wie of wat dan ook. Ik heb trouwens nog andere renners en rensters moeten ontgoochelen, waarover totaal niet wordt gesproken. Dat kwam even hard aan, hoor. Ik zal dat de komende jaren moeten blíjven doen. Het is één van mijn taken. Part of the job.”

Dat de jarenlange vriendschap tussen ‘de twee Svennen’ op z’n zachtst gezegd een flinke knauw heeft gekregen, is wel duidelijk. De Siamese tweeling van weleer is niet meer. De precieze aanleiding blijft een raadsel, maar er is voelbaar iets gebroken. Vanthourenhout ontkent dat ook niet. “Maar ik koester geen haat of frustratie of rancune. In tegendeel, ik kijk met heel veel plezier terug op onze tijd samen. Na mijn vertrek als ploegleider bij Telenet-Fidea, zijn onze wegen gescheiden. Ik probeer nu mijn job zo goed mogelijk te doen. Net zoals Sven dat in zijn positie ook doet.” 

Dat Vanthourenhout in een interview met Het Nieuwsblad liet optekenen dat zijn ploeg inmiddels té veel is geëvolueerd naar ‘Team Thibau’, vond Nys bijzonder jammer. “Ik schrok echt van die woorden”, klonk het. Vanthourenhout nuanceert. “Het was zeker geen verwijt of kritiek op de werking van het team. En ik wilde er al helemaal niet mee aangeven dat ik het veel beter kon of deed. Het was louter een vaststelling. Toen ik er ploegleider was waren Aerts, Van der Haar, Soete, Hermans, Van Kessel, Van Amerongen en zelfs Meeusen nog de renners die de crossen wonnen die nu door Pauwels Sauzen-Bingoal worden ingepalmd. Dan bedoel ik uiteraard de races zonder Van Aert en Van der Poel aan de start. Reken daarbij dat de ploeg met 60-70% is ingekrompen. Dan kan je toch alleen maar concluderen dat ze meer en meer rond Thibau gaat draaien?”