Uit een rapport uit 2016 en een rapport van tien jaar geleden blijkt dat de politiedienst die illegalen repatrieert wel goed werkt - “het gebeurt professioneel en humaan” - maar vooral dat er een echte graaicultuur is ontstaan doorheen de jaren. Op de terugreis van zo’n missie worden veel duurdere vluchten en hotels geboekt, fraude gepleegd met air miles en ook prostituees bezocht. En dat alles op kosten van de Dienst Vreemdelingenzaken.

“Dat gebeurt inderdaad”, getuigt een agent anoniem bij VTM Nieuws. “Bij repatriëringen verblijven we in heel mooie en deftige hotels. Goedkopere hotels zijn gevaarlijk, ofwel qua hygiëne ofwel qua veiligheid. In de deftige hotels zijn vaak ‘dames’ ter beschikking, vooral in de exotische oorden. Ze komen zich daar zelf aanbieden. Het hotelpersoneel tolereert dat, volgens mij krijgen ze er zelf ook wel wat geld voor.”

Dat lijkt nog enigszins begrijpelijk. Maar waarom vliegen ze dan in business class? “Een repatriëring gaat soms erg moeilijk. Die mensen willen soms niet terugkeren en doen dan moeilijk. Het is dan meer relax voor ons om zo terug te keren. Het zit in de menselijke natuur om de kantjes eraf te lopen. Ik heb dat ook al gedaan.”

Game over

Het reportagemagazine Pano van VRT Nieuws sprak met ex-leden van de betrokken politiedienst. “Je kan het gedrag melden aan oversten, maar dan ben je aan het babbelen. En dan word je sowieso buiten gekegeld of buiten gekeken door de collega’s die je moet vertrouwen als je in het buitenland bent. Als je je mond open doet, dan is het game over.”

“Iedereen zwijgt”, beaamt een andere agent. “Want ze weten dingen van jou. Jij zwijgt, ik zwijg, wij zwijgen. En als je spreekt, kan je het vergeten. Dan wordt het je onmogelijk gemaakt op de dienst en kan je beter vertrekken. Er zijn zo collega’s geweest die inderdaad hun mond hebben opengedaan. Goede collega’s, maar ze konden hun werk niet meer doen, omdat ze gepest werden.”