Franse vrouwen van IS-strijders die opgesloten zitten in Syrië beginnen aan hongerstaking
In het noorden van Syrië zijn een tiental Franse vrouwen van IS-strijders begonnen aan een hongerstaking. De vrouwen zitten samen met hun kinderen al jaren vast in kampen onder toezicht van Koerdische strijders. Ze klagen "de hardnekkige weigering door de Franse overheid aan om hun repatriëring en die van hun kinderen te organiseren", hebben hun advocaten gemeld.
Uitzichtloosheid
Een tiental Franse vrouwen die zich hadden aangesloten bij terreurgroep IS zijn dit weekend begonnen aan een hongerstaking. Met de actie hopen ze druk te oefenen op de Franse regering om hun terugkeer naar Frankrijk te organiseren: "na jaren wachten en geen uitzicht op een juridisch proces ter plaatse, geloven de vrouwen dat ze geen andere keuze hebben dan eten te weigeren", vertellen advocaten Marie Dosé en Ludovic Rivière die de vrouwen vertegenwoordigen.
De vrouwen houden nog contact met familieleden in Frankrijk: "in recente audioberichten aan hun familie zeggen de vrouwen dat ze het lijden van hun kinderen en het leven in het kamp niet meer verdragen. Daarnaast zijn ze bereid om hun verantwoordelijkheid op te nemen en de uitspraak van het Franse gerecht te aanvaarden", aldus de advocaten.
Lees verder onder de foto
Gebrek aan proces in Syrië
In de Syrische kampen al-Hol en Roj zitten er al jaren tienduizenden mensen opgesloten onder controle van Koerdische strijders. Het gaat om Syrische en Iraakse vluchtelingen, maar ook duizenden vrouwen van IS-strijders die zich hadden aangesloten bij de terreurgroep. Bij de Europese vrouwen en kinderen zijn er slechts enkelen die effectief teruggekeerd.
De Franse regering bekijkt vooral de situatie van de kinderen geval per geval. Zo heeft Frankrijk tot nu toe 35 weeskinderen van Franse origine gerepatrieerd. Wat de volwassenen betreft vindt Parijs dat ze in Syrië berecht moeten worden, ook al bestaat er in Syrië nog geen betrouwbaar juridisch systeem.
Verschillende mensenrechtenorganisaties klagen het tekort aan voorzieningen aan en het gebrek aan bescherming van kinderen in de Syrische kampen. Ook de Verenigde Naties blijven erop hameren om de vrouwen en kinderen te laten repatriëren door hun land van origine.