De driejaarlijkse Werkbaarheidsmonitor, die peilt naar de werkomstandigheden in ons land, pakte enkele dagen geleden uit met opmerkelijk nieuws. Steeds meer landgenoten hebben stress op het werk en ook het aantal burn-outs zit in de lift. 280.000 Vlamingen vertonen er symptomen van, wat een stijging van een kwart is tegenover drie jaar geleden.

Maar Roland Duchâtelet, zakenman en gewezen politicus, denkt er het zijne van. “Ik zie grotendeels fake burn-outs. Ik zie fake invaliditeit. Gewoon omdat mensen liever op de ziektekas terugvallen dan op werkloosheidssteun. Ze zijn dan ook goed op de hoogte van ons sociaal stelsel, horen het van vrienden en lezen het op het internet. Ze shoppen voor het best mogelijke statuut. Dat neem ik ze niet kwalijk, hoor. Als de buren en vrienden het ook doen, waarom zouden zij het dan zelf niet doen?”

Duchâtelet wil niet gezegd hebben dat de burn-out niet bestaat. “Ik zie het in mijn omgeving en zie mensen burn-outs hebben. Dat is heel erg, ik wil hem niet hebben. Daar gaat dit niet over.”

De zakenman wordt bijgetreden door stressdokter Luc Swinnen, al nuanceert die wel. “Mensen met een burn-out zijn doodziek. Ze zijn nog amper in staat zich voort te bewegen en hebben alles kapot zien gaan: hun werk, hun familie, hun relatie. Ik moet de mensen met een fake burn-out nog tegenkomen. Meneer Duchâtelet mag altijd eens komen kijken in mijn praktijk. Wat ik wel vaststel, is dat burn-out een heel gratuit begrip is geworden. Het is een containerterm geworden die een grote lading denkt. Alles wordt tegenwoordig burn-out genoemd.”