Vollering wint Luik-Bastenaken-Luik na sterk werk ploegmate Van der Breggen: “Droom die waarheid wordt”

De vijfde editie van Luik-Bastenaken-Luik voor vrouwen ging gebukt onder vele afzeggingen. Om verschillende redenen waren zowel uittredend winnares Lizzy Deignan, Ellen van Dijk en Ruth Winder niet van de partij, net als de voltallige teams van DSM en Parkhotel Valkenburg.

In realiteit reden de rensters niet van Luik over Bastenaken terug naar Luik, maar werd gestart in Bastenaken aan een wedstrijd van 141 kilometer. De finale was wel net dezelfde als die van de mannen, en de iconische beklimming van La Redoute bleek een eerste scherprechter: Ashleigh Moolman dynamiteerde de koers met een aanval en kreeg Cecilie Uttrup Ludwig en Lucinda Brand mee.

In de achtervolging plooiden de ploeggenotes van Kasia Niewiadoma en Annemiek van Vleuten zich dubbel, waardoor alles te herdoen was op de laatste helling: de steile Côte de la Roche-aux-Faucons. Op de uitloper daarvan viel de beslissing: Europees kampioene Van Vleuten versnelde, en Anna van der Breggen, Elisa Longo Borghini, Niewiadoma en Demi Vollering reageerden.

Door het hoge tempo van wereldkampioene Van der Breggen in dienst van ploeggenote Vollering kon niemand nog wegrijden, en dus werd het een sprint van vijf. Daarin maakte de 24-jarige Vollering het voorbereidende werk van Van der Breggen vlot af, goed voor de grootste zege in haar jonge carrière. Eerder dit voorjaar kwam Vollering nog vlakbij winst in de Brabantse Pijl en de Amstel Gold Race.

“Fantastisch”, genoot Vollering tussen haar tranen en glimlach door. “Anna deed zo’n mooi werk voor mij, net als de rest van de ploeg. Prachtig dat ik het kan afmaken. Ik ben heel dankbaar dat ze dat voor me deden. Dit is zo’n fantastische ploeg.”

De beslissing viel op de top van de Côte de la Roche-aux-Faucons, de laatste helling van de dag. “Het ging heel snel op de beklimmingen, en op een bepaald moment reden we met een groep weg. Maar Marianne Vos kwam terug. Het is beter om haar er niet bij te hebben in een sprint. Ik was zo blij dat het weer brak, en dat Anna een lead-out van een kilometer of tien voor me deed. Ongelooflijk.”

Na twee meer bescheiden overwinningen in 2019 boekte Vollering zo haar eerste klassieke winst, en dat in één van haar favoriete wedstrijden. “Dit is een koers waarvan ik echt hou. Twee jaar geleden was ik hier al derde, in mijn eerste jaar als prof. Dat ik nu al win, is een droom die waarheid wordt.”