LEES OOK. Tim Merlier had een “slechte dag” in de Giro, maar werd verrast door vriendin Cameron: “Ik blijf spijtig genoeg wel niet lang”

Lotto Soudal was de meest prominente ploeg voorin het peloton in de laatste tien kilometer van de zevende Girorit. “Mijn jongens reden van ver op kop, want er waren een paar punten in de laatste tien kilometer waar we voorin moesten zitten, zodat we niet moesten remmen en gewoon konden blijven gaan. Ze deden dat prima”, gooide Ewan meteen na zijn ritzege met complimentjes. 

“Het meeste belangrijke punt, had ik gezegd, dat was de start van de klim (in de laatste twee kilometer). Als ik daar goed boven kwam, zonder oponthoud, dan spaarde ik veel energie. Had ik van achter moeten komen, en moeten opschuiven, dan had dat veel van mijn sprint gekost. Het was een superzware aankomst. Mijn benen waren helemaal aan het branden op het eind. Ik was eigenlijk aan het sprinten vanop 450 meter, en dat licht omhoog. Dat was zwaar!” 

Een vroege aanzet van Fernando Gaviria leek even roet in het eten van de andere sprinters te gooien. Ewan moest zelf dat kloofje dichten. “Had het iemand anders geweest, dan had ik wellicht nog wat gewacht. Maar je weet dat als Gaviria gaat, er genoeg snelheid achter zit om het vol te houden. Dus moest ik het tactisch aanpakken. Niet te veel accelereren in het begin. Ik liet een kloofje, en op 200 meter had ik dan een gaatje goed te maken, en versnelde ik”, analyseerde Ewan.

Met vijf ritzeges hoort de Australische pocketsprinter nu bij de meest succesvolle snelle mannen in het recente verleden van de Giro. “Er is nog veel meer dat ik wil bereiken in het wielrennen. Ik ben blij dat ik hier ieder jaar kan terugkomen en goed kan blijven presteren. Hopelijk blijft het in de toekomst zo gaan. Ik ben altijd supergemotiveerd om zo veel mogelijk ritzeges te pakken als ik kan.”