Direct naar artikelinhoud
DM ZaptPaul Notelteirs

Charmante guilty pleasure, ook al klinkt de muziek alsof ze gecomponeerd werd door de kwaadaardige AI achter De Romeo’s

Olivia Rodrigo en Joshua Bassett in 'High School Musical: The Musical - The Series'Beeld Disney

Paul Notelteirs zet de blik op oneindig. Vandaag: High School Musical: The Musical – The Series.

Een tienerromance, een basketbalteam en een flinke dosis muzikale pathetiek: meer had Disney in 2006 niet nodig om van zijn kleinschalige televisiefilm High School Musical een internationaal succes te maken. De musical over de liefdesperikelen tussen boekenwurm Gabriella en basketballer Troy viel dermate in de smaak bij het jonge publiek dat twee sequels, een spin-off en een uitgebreid merchandise-aanbod niet konden uitblijven.

Nadat de reeks zo'n 3,3 miljard euro had opgebracht, viel in 2011 het doek over de franchise. “Het verhaal is verteld”, verklaarde de studio toen de dansschoenen en basketballen opgeborgen werden. Niet helemaal correct, zo bleek later, want in de showbusiness kent niets ooit echt een einde. Het enige wat voor een filmstudio nog hartverscheurender is dan de gedachte van een generatie die opgroeit zonder nieuwe verhalen uit het High School Musical-universum, is immers de bittere realiteit van onbenut intellectueel eigendom.

Daarom is er nu High School Musical: The Musical – The Series. Een fictiereeks waarmee Disney zijn streamingplatform op de kaart wil zetten en waarin nostalgie en creativiteit elkaar op een verrassende manier ontmoeten. In de serie zet een geflopte actrice met grootheidswaanzin een theaterproductie van High School Musical op poten in het schoolgebouw waar de oorspronkelijke filmtrilogie gedraaid werd. Zelf had ze ooit een figurantenrol in een van de musicalfilms, waardoor ze zich als de geknipte kandidaat ziet om een groep scholieren kennis te laten maken met de reeks. De serie ontwikkelt zich daarbij als een mockumentary die het repetitieproces met de privélevens van de personages en uitbundige musicalsequenties verweeft.

Verhaaltechnisch breekt de reeks niet meteen potten en de muziek klinkt weleens alsof ze gecomponeerd werd door het kwaadaardige AI-programma dat ook de nummers van De Romeo’s voortbracht, maar toch weet het geheel te charmeren. Terwijl de even succesvolle als zielloze remakes van verschillende Disney-klassiekers de afgelopen jaren veelal trouw bleven aan het origineel, durft High School Musical: The Musical – The Series namelijk wel een eigen stempel op het bronmateriaal te drukken. De metahumor is daarbij erg aanstekelijk en het format van de gefictionaliseerde documentaire laat de makers toe om een meer eigentijdse High School Musical te brengen die meer te bieden heeft dan louter nostalgie. Zodra de jonge cast dan een nummer uit de filmtrilogie brengt, ontpopt de reeks zich tot een imperfecte guilty pleasure waarin jeugdig enthousiasme en zelfbewustzijn voor een origineel eindresultaat zorgen dat zelfs cynici niet onberoerd laat.

High School Musical: The Musical – The Series is nu te bekijken op Disney+.