Imade Annouri (Groen) riep vrijdagochtend als eerste op om de commissie deradicalisering samen te roepen. ‘De toenemende dreiging van extreemrechtse radicalisering baart heel wat experten zorgen, de klopjacht die we nu zien, is daar een gevolg van.’

Het Vlaams Parlement is alleen bevoegd voor het luik preventie inzake radicalisering. Dat is geen bezwaar volgens Annouri, die in de gebeurtenissen een signaal detecteert voor de samenleving: ‘Deze zoekactie is een signaal en de Vlaamse regering kan er niet doof voor blijven.’

OokHannes Anaf (Vooruit) sloot zich bij de vraag aan: ‘De feiten rond Jurgen Conings tonen aan dat het gevaar evenzeer vanuit extreemrechtse hoek komt. Men focust zich vandaag vooral op detectie via school of welzijnswerk. Radicalisering binnen de veiligheidsberoepen, zoals leger en politie, komt nauwelijks aan bod.’

Nadia Sminate (N-VA), die net als Annouri ondervoorzitter is, en deel uitmaakt van de meerderheid steunt de vraag van oppositiepartijen Vooruit en Groen:. ‘We moeten elke vorm van gewelddadig extremisme aanpakken, maar laat ons duidelijk zijn dat het niet aan de commissie is om het onderzoek te voeren’, benadrukt ze. ‘Het Vlaamse beleid richt zich op het preventieve luik.’

‘Commissie niet misbruiken’

Voorzitter van de commissie, Chris Janssens (Vlaams Belang) zal de commissie niet samenroepen, zegt hij aan Belga: ‘De individuele casus en de vraag hoe een militair, die volgens Ocad als potentieel gevaarlijk beschouwd wordt, zo gemakkelijk over wapens kon beschikken, behoren tot het domein Defensie, een exclusief federale bevoegdheid.’

‘Het verzoek van Groen en Vooruit verbaast me overigens’, zegt Janssens. ‘Ons land heeft dodelijke aanslagen door moslimterroristen meegemaakt, toen waren er vanuit de linkse partijen geen verzoeken om een spoedcommissie bijeen te roepen. De commissie die ik voorzit gaat over gewelddadige radicalisering - laten we hopen dat het in dit geval niet zo ver komt - en mag niet misbruikt worden om elke militair als een extremist te beschouwen. Aan dergelijke politieke en contraproductieve spelletjes wil ik niet meedoen.’