Martine H. (55) wordt ervan verdacht dat ze haar inwonende zwakbegaafde zus gruwelijk folterde

De folteringen vonden plaats tussen 2014 en 2017. Ze kwamen aan het licht in 2019, volgens Het Laatste Nieuws nadat de zus met de hulp van een welzijnswerker aangifte had gedaan bij de politie.

De feiten waar Martine H. voor terechtstaat, zijn uitermate gruwelijk. Zo wordt ze er onder meer van verdacht haar zus voor een lange tijd onder een ijskoude douche te stoppen, haar hondenvoer te laten opeten en haar eigen braaksel te laten inslikken. Verder sloeg ze geregeld met een hamer of glazen schalen op het hoofd en de vingers van haar zus, die door een mentale handicap hulpbehoevend is en bij haar inwoonde.

Een aantal van de beschuldigingen gaf Martine H. volgens persbureau Belga al toe. Zo verklaarde ze dat ze met een mes in de arm van haar zus had gestoken en haar met een hamer had geslagen. De koude douches en het braaksel laten opeten ontkende ze dan weer. Haar wandaden staan nu geclassificeerd als foltering, waarvoor ze zich binnenkort voor de rechter moet gaan verantwoorden. Martine H. is zelf een verstandelijk beperkte vrouw met een IQ van 69. Toch werd ze eerder door de gerechtspsychiaters als toerekeningsvatbaar beschouwd.

Heel ernstige feiten

Nadat eerder deze week de jury samengesteld werd, kan vandaag het proces van start gaan. Opmerkelijk, de zaak wordt behandeld door het Gentse hof van assisen. Dat toont vooral aan dat het om heel ernstige feiten gaat. “Het hof van assisen behandelt de allerzwaarste misdaden”, zegt professor strafrecht Joachim Meese van de Universiteit Antwerpen. “Heel vaak gaat het om levensdelicten: moord of poging tot moord, al komen ook andere niet-correctionaliseerbare misdaden voor het hof van assisen. Dat het slachtoffer deze keer zelf in de rechtszaal zit, is wel wat uitzonderlijk.”

Het is de kamer van inbeschuldigingstelling die beslist of een zaak naar de correctionele rechtbank of het hof van assisen gaat. Meese: “Zij beoordelen daarbij of iets al dan niet voor een correctionele rechtbank kan komen. Verzwarende omstandigheden kunnen daarbij een rol spelen. Als een dader een celstraf van twintig jaar riskeert, kan het zijn dat het niet voor een correctionele rechter komt. En dan gaat het naar het hof van assisen.”

Wat daarom niet betekent dat Martine H. bij een veroordeling automatisch minstens twintig jaar zal krijgen. “Er gelden minimum- en maximumstraffen”, zegt Meese. “Als twintig tussen die grenzen valt, is de zaak dus mogelijk voor assisen. Maar de finale straf kan uiteindelijk dichter aanleunen bij de ondergrens en dus een pak lager uitvallen dan twintig jaar. Zeker wanneer verzwarende omstandigheden uiteindelijk niet worden aanvaard of wanneer verzachtende omstandigheden worden aangenomen.” Martine H. zelf riskeert een celstraf tot dertig jaar.

Nog een rechtszaak

Niet enkel de zus, maar ook haar moeder kreeg het hard te verduren. Als verzorgster van de dementerende vrouw gaf ze die geregeld klappen “wanneer ze ambetant was”. De moeder woonde net als de zus in bij Martine H. op het moment van de feiten. Intussen is de moeder overleden in een rusthuis, zo schrijft Het Nieuwsblad. Dat betekent echter niet dat Martine H. zich niet meer voor die feiten zal moeten verantwoorden, maar die zaak komt als apart dossier voor de correctionele rechtbank. 

“Hier werden de dossiers van elkaar gesplitst”, zegt Meese. “Dat kan zeker, maar er is ook een tweede optie waarbij de twee zaken samen worden berecht. Dan zouden de ‘lagere feiten’ gewoon mee voor assisen gaan. Dat kan dan implicaties hebben op de straf die ze daar uitspreken.”

De advocaat van Martine H., Raan Colman, benadrukt dat het aan de jury is om een oordeel te vellen. Op de eerste procesdag zal voorzitter Antoon Boyen de beschuldigde ondervragen.