Van Aert draagt zege op aan overleden vriend: “Ik had het moeilijk op training, maar was vastberaden om voor hem een zege te pakken”

“Ik stond nog niet echt met vertrouwen aan de start, maar ‘t pakt allemaal goed uit. In het begin van de koers heb ik me van niet te veel iets aangetrokken, ik heb geprobeerd geen te grote groepen te missen. (...) In de finale koos ik het goede moment.”

Met Evenepoel én ook Theuns die erbij kwam - vooral aan die laatste had Van Aert een vette kluif in de sprint. “Remco ja, dat was fenomenaal hoe hard hij reed. Hij was de ideale metgezel, maar ook Edward kwam erbij en dat was natuurlijk al iets trickyer om mee naar de finish te gaan - ‘t is ook gewoon een snelle gast. Zo’n sprint met drie is altijd moeilijk en dat bleek ook, ik had niet veel overschot.”

En zo wordt Van Aert de eerste die in één seizoen Belgisch kampioen is op het veld én op de weg. Een unicum. “Ik had het me deze week nog afgevraagd, of iemand dat al had gedaan. Ik dacht dat de Roger (De Vlaeminck, red.) dat wel al eens had gefixt, maar ik ben nu officieel beter dan Roger De Vlaeminck en daar ben ik heel erg trots op", lacht Van Aert.

Zijn zege droeg hij dus op aan de ‘Smol’, Glenn Smolderen. Da’s een vriend van Van Aert die vorige maand overleed aan botkanker. Een mokerslag, voor Van Aert. “Dat komt heel hard aan. Er werd botkanker bij hem vastgesteld en op een bepaald moment komt dan het nieuws dat hij niet meer geholpen kon worden. En in plaats van nog een mooie periode te hebben in z'n leven, heeft hij heel snel de strijd verloren. Een grote klap voor mij en al z'n maten. Onlangs had ik het moeilijk op training, maar de laatste weken was ik vastberaden om voor hem een overwinning te proberen pakken en stiekem hoopte ik dat vandaag te doen.”

“Zoiets plaatst alles in perspectief. Je leeft zelf aan 1.000 km per uur, van het ene naar het andere. En iemand waarmee je op school hebt gezeten, die nog maar pas aan het leven begonnen is... Da’s gewoon waanzin.”

Maar nu dus met de ‘Smol’ in het achterhoofd en de tricolore naar de Tour. “Het wordt inderdaad heel mooi om die trui een heel jaar te dragen, en volgende week al in de grootste wedstrijd van het jaar. Ik ben benieuwd hoe dat gaat voelen. Ik moet dit even laten bezinken en daarna ga ik proberen er terug van te genieten.”

Bekijk ook: Evenepoel haalt naar eigen zeggen maximale uit BK