Europese Unie werkt aan "op maat gemaakte" actieplannen voor migratielanden

De staatshoofden en regeringsleiders hadden het in het Europagebouw over de zogenaamde externe dimensie van hun migratiepolitiek: het beleid ten aanzien van de verschillende routes die naar Europa leiden. "Om het verlies aan mensenlevens te voorkomen en de druk op de grenzen van Europa te doen afnemen, zullen wederzijds voordelige partnerschappen met de herkomst- en transitlanden worden opgezet en zal de samenwerking worden opgevoerd", lezen hun conclusies. Er wordt voor een "pragmatische, flexibele en op maat gemaakte aanpak gekozen".

De leiders zien het breed. Niet alleen willen ze de grondoorzaken van migratie aanpakken, vluchtelingen en ontheemden moeten meer bijstand kunnen krijgen in de regio waar ze zich bevinden, mensensmokkel en mensenhandel moeten "uitgeroeid" worden en de grenscontroles moeten sterker, zonder het terugkeer- en heropnamebeleid uit het oog te verliezen. De Commissie en hoge vertegenwoordiger Borrell moeten tegen de herfst met concrete plannen komen. Voor de "prioritaire landen" moeten ze steunprogramma's uitwerken.

Concrete landen worden niet genoemd, maar de prioriteiten liggen voor hand. Tussen januari en maart van dit jaar werden kwamen de meeste 'illegale' migranten via de centrale Middellandse Zeeroute Europa binnen (10.100), gevolgd door de westelijke Middellandse Zeeroute (6.400) en de oostelijke Middellandse Zeeroute (3.000). De landen die aan het begin van die routes liggen, zijn een logische focus.

Wordt naar de nationaliteit gekeken van de migranten die via die wegen Europa binnenkomen, dan steken de Tunesiërs, Algerijnen, Ivorianen, Bengalen en Turken erbovenuit. De terugname van afgewezen asielzoekers verliep dan weer het moeilijkst in Mali, Ivoorkust, Guinee, Senegal en Algerije.