Als kind speelde Romelu Lukaku elke dag voetbal op het trapveldje in de Duiventilstraat in Wintam. De buurt wilde al langer dat er iets gebeurde om de band met Lukaku in de verf te zeten. Vrijdagavond werd het bordje onthuld dat het pleintje de naam van de Rode Duivel geeft. Het bordje werd geplaatst – en betaald – door gemeenteraadslid Geert Mertens (IedereenBornem). “Tijdens de wereldbeker vier jaar geleden was er al sprake om het veldje naar Lukaku te vernoemen”, zegt hij. “Dat werd dan op de lange baan geschoven, en daarna kwam de coronapandemie. Het is te begrijpen dat de bewoners het jammer vonden dat er in hun wijk niets gebeurde. Ik heb dan maar beslist om uit respect voor hen en voor Lukaku zelf iets te doen. Ik heb een bord besteld en de mensen samengeroepen.”

Mertens gaat na de zomer een punt op de gemeenteraad brengen om het pleintje ook officieel de naam van Lukaku te geven, ook al kun je een echte straatnaam alleen maar vernoemen naar iemand die overleden is.

Tweede moeder

Een zestigtal buurtbewoners zakte naar het pleintje af om te zien hoe buurtbewoonster Marina Van Laeken het bordje onthulde. Romelu Lukaku noemde haar ooit zijn tweede moeder, omdat hij als jongen zo goed werd opgevangen door Marina en haar zoon Vinnie Frans. “Natuurlijk ben ik blij dat ik het bord mag onthullen. Nog fijner zou geweest zijn dat Romelu het zelf had kunnen doen”, zegt ze. “Maar ik vind het wel een eer dat ik dit kan en mag doen.”

“Romelu woonde een paar huizen verderop. Hij, zijn broer Jordan en mijn zoon waren hier altijd met hun drietjes aan het voetballen. Romelu en Vinnie waren beste vrienden. Die twee zijn samen opgegroeid. Dat was zo een innige vriendschap, dat vind je nu niet meer. Romelu en Vinnie waren onafscheidelijk, ze waren omzeggens dag en nacht bij elkaar. Alle dagen kwamen ze van school en gingen ze voetballen op het pleintje of op het voetbalveld.”

Nu is het weer even geleden dat Romelu op bezoek kwam in Wintam. “Je mag niet vergeten dat Romelu nu in een heel ander leven zit. Hij wordt bijna geleefd. Iedereen verlangt iets van hem. Hij weet dat hij bij ons altijd welkom is. Eens die voetbalgekte voorbij is, zal hij wel terug meer langskomen.”

Romelu Lukaku vroeg Marina ook om meter te worden van zijn zoon Romeo. “En Vinnie is de peter van Romeo”, zegt ze. “Dat is echt wel de grootste appreciatie die we van hem konden krijgen. Voor mij blijft Romelu altijd het jongetje dat hij vroeger was. Als ik hem soms op tv zie, dan is dat een heel andere Romelu dan diegene die bij ons in de zetel zit.”

Buurtbewoners Rosa Meskens en Marc Vermeulen herinneren zich ook nog hoe de kleine Romelu Lukaku alle dagen voetbalde op het pleintje: “Altijd zag je hem met zijn broer Jordan en Vinnie van Marina voetballen. Dat waren echt fijne jongens. Als ze aan het voetballen waren en je kwam hier voorbij, dan staken ze altijd hun hand op. Ze waren altijd vriendelijk tegen de mensen.”

“We zijn niet zo voetbalgek, maar als Romelu meespeelt, dan kijken we”, zegt Rosa. “Natuurlijk zijn we fier dat hij nu bij de Rode Duivels speelt.”